exsul (exul), sulis, c. (ex u. solum), ... ... .: exsules damnatique, Caes.: capitis damnati exsulesque, Caes.: profectio exsulum, Nep.: aliena petentes velut exsules loca, Catull.: cum vagus et exsul erraret, Cic.: alqm exsulem ...
dē-stino , āvī, ātum, āre (*stanāre, abgel. v. ... ... 959;πός, s. Deder. Dict. 3, 18), velut destinatum petentes, Liv.: destinatum configere, Dict.: certo ictu destinata ferire, Curt. – serrā ...
iūdicium , iī, n. (iūdex, iūdico), I) als publiz ... ... .: neque eius rei iudicium differre sustineo, Quint.: pulchritudinis habere verissimum iudicium, das kompetenteste U. über die Sch. haben, Cic. – i. supremum, die ...
remissio , ōnis, f. (remitto), I) das Zurückschicken ... ... Tac.: nuntiationis, Aufhebung des Verbotes, ICt. – absol., publicani remissionem petentes, Suet.: post magnas remissiones (E. vom Pachtgelde), Plin. ep.: ...
portiuncula , ae, f. (Demin. v. portio), das ... ... tertiae partis, Iul. ep. nov. c. 36. § 144: historiae Suetonii competentes portiunculas decerpsimus, Oros. 6, 7, 2.