phantasticus

[1681] phantasticus, a, um (φανταστικός), auf Vorstellung durch die Einbildungskraft beruhend, eingebildet, Fulg. myth. 3, 10. p. 132 M. Augustin. de civ. dei 18, 18, 2. p. 279, 3 D.2 u.a. Eccl. – Adv. phantasticē, Nebridius in Augustin. epist. 8.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1681.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: