pirum , ī, n., die Birne, Varro u.a.: pira Crustumia, Verg. u. Plin.: piris vesci, Hor.: spätlat. auch pyrum, wie pyra, quae Crustumina ...
in-nōdo , āvī, ātum, āre, verknüpfen, I) ... ... in psalm. 118. serm. 8. § 44. – II) übtr.: spiris categoricis lubricas quaestiones, Sidon.: causa non multis ambagibus innodata, Cod. Iust.
liquāmen , inis, n. (liquo), I) das Flüssige ... ... Gekrösefett, Colum. 6, 2, 7. Apic. 2, 59: liqu. de piris, Pallad. 3, 25, 12. – II) insbes., a) = ...
īn-scalpo (scalpsī), scalptum, ere, I) bekratzen, ... ... 2, 2, 1. – II) eingraben, einätzen, sunt in columnarum spiris inscalptae lacerta atque rana, Plin. 36, 42: protinus inscalpunt sacrato in marmore ...
Papīrius , a, um, Name einer röm. gens, aus ... ... s. Orelli Onomast. Tull. 2. p. 439 sqq. – Adi., papirisch, lex, Liv. – Dav. Papīriānus , a, um, ...
empīricus (εμπειρικός), empirisch, haeresis medicorum, Isid. 4, 4, 1. – subst., a) empīricī, ōrum, m. (sc. medici), die Empiriker in der Medizin, ...
turbinātus , a, um, Adi. m. Compar. (turbo, inis), in Kegelform zugespitzt, mucro, Plin. 11, 181: turbinatior piris figura, Plin. 15, 15. – v. Steinen, adamantes Indici laterum ...
Onchēsmītēs , ae, m. (Ὀγχησμίτης, sc. ventus), ein von dem epirischen Hafen Onchesmus aus wehender, günstiger Wind, Cic. ad Att. 7, 2 ...
ūsus , ūs, m. (utor), die Benutzung, ... ... Erfahrung, Praxis, usus atque exercitatio, Cic.: amicitia, quam nec usu (empirisch) nec ratione (rationell) habent cognitam, Cic.: res posita in usu ...
crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... mit folg. Konj. st. des Akk. u. Infin., credebam... fluxisset oratio spiris intertexta, Ven. Fort. 3, 4, 3. – δ) mit folg ...
vīnum , ī, n. (οινος aus Ϝοινος, dah. in der Vulgärspr. auch vīnus , ... ... vinum ex fico, Plin.: ex malis, Pallad.: de malis granatis, Pallad.: de piris, Pallad.: vinum palmis exprimere, Plin.
Dōdōna , ae, u. - ē , ēs, f. ... ... 969;ναιος), dodonäisch, u. poet. für epirisch, oraculum, Cic.: Iuppiter, Cic.: lebetes, Verg.: Dodonaei tinnitus aheni, ...
aemulus , a, um, es jmdm. od. (in) einer ... ... gleichkommend, gleichzustellend, tibia tubae aemula, Hor.: mustelae marinis aemulae, Plin.: ficus piris magnitudine aemula, Plin. – II) im üblen Sinne, scheelsüchtig, ...
re-fundo , fūdī, fūsum, ere, I) zurückgießen, - ... ... sich ergießen, campus in immensum refusus, sich erstreckend, Sil.: spiris refusis nemus implicuit anguis, Val. Flacc.: Chiron refusus, sich hinstreckend, - ...
superbia , ae, f. (superbus) = ὑπερηφανεία, das ... ... ut etc., Tac. hist. 3, 66. – übtr., eadem causa in piris taxatur superbiae cognomine, Plin. 15, 53. – / arch. Genet. ...
re-vincio , vīnxī, vīnctum, īre, I) zurück-, rückwärts ... ... tellurem (die Insel Delos) Mycono celsā Gyaroque revinxit, Verg.: Megaeram revinxit serpentum spiris, umwand, umgab, Verg.: zona de poste revincta, Ov.: poet., ...
argūmentum , ī, n. (arguo), die Veranschaulichung = das, ... ... universum argumentum (Gesamtdarstellung) sententiamque audite, Cic.: sunt certe in columnarum spiris insculptae nominum eorum argumento (zur Andeutung ihrer N.) lacerta atque rana, ...