placabilitas

[1723] plācābilitās, ātis, f. (placabilis), die Versöhnlichkeit, Cic. de off. 1, 88. Hieron. in psalm. 5, 13. Salv. de gub. dei 6, 16, 91 u.a. Eccl.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1723.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: