verbum , ī, n. (Wz. *wer, *wre ... ... si iecur aut pulmones, uno verbo omnia sana faciet, Cato: ut uno verbo complectar, diligentia, Cic.: uno verbo die quid est, Ter.: oloquar uno verbo; ...
2. plēcto , ere ( zu plango), strafen, ... ... durch Prügel gestraft werden, A) eig.: tergo, Hor.: plectar pendens, Hor. – B) übtr.: 1) übh. gestraft ...
ambitus , ūs, m. (ambio), das Herumgehen ... ... quae possunt cogitatione mentis et ambitu verborum facile copulari, Col.: quam angusto ambitu orationis amplectar (dicta factaque clarorum victorum), Val. Max.: excitat, qui dicit spiritu ipso ...
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... , quin, ut oportuit, oscula ferrem, Ov.: im Passiv, contineri, quin complectar, non queo, Plaut. – im Passiv im Zshg. absol., equidem ...
astrictus (adstrictus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... b) dem Rhythmus nach gebunden, ut eam (sententiam) numero quodam complectar et astricto et soluto, Cic. de or. 3, 175: nec tamen ...
com-plector , plexus sum, plectī (com u. plecto), ... ... Verbrechens mit vorführen, Cic.: breviter causas, Quint.: sed nolo pluribus, summam rem complectar, Liv. – u. bes. c. decreto, ut etc., durch ...