[1798] possibilis, e (possum) = δυνατός, möglich, tunlich (Ggstz. impossibilis), condicio, ICt.: apud deum omnia possibilia sunt, Vulg.: qui pote? id est quomodo possibile? Prisc. – possibile est m. folg. Infin., cum uxore furti agere possibile est, Paul. dig. 25, 2, 3. § 2: nec verbo enarrare possibile est, Lact. de opif. dei 1, 11: m. folg. Acc. u. Infin., esse autem possibile sub potestate regis cadere universa, Vulg. 2. Mach. 3, 6: est possibile sine manifesta causa hanc passionem corporibus innasci, Cael. Aur. de morb. chron. 3, 9, 100. – subst., possibile, is, n., das Mögliche, [1798] Quint. 3, 8, 25. Donat. Ter. Andr. 2, 3, 13. Serv. Verg. Aen. 2, 294.