Online-Bibliothek

nam , Coni. (Acc. sing. fem. zum Pronominalstamm * ... ... tu non poteris aut nescies, quis tam impudens est, qui se scire aut posse postulet? wer wäre doch so unverschämt, Cic.: nos hunc Heracleensem de nostra ...

optio , ōnis ( von *opio, ere, dem Stammworte zu ... ... fr.: si naturae nostrae optio daretur, contentane sit suis integris incorruptisque sensibus, an postulet melius aliquid, Cic.: quotiens ille tibi potestatem optionemque facturus sit, ut eligas, ...

ita-que , Adv., I) eig. = et ita, ... ... suavitatis praecepta, quae etc. Itaque etiam hoc loco nobis est ipsis, quid causa postulet, iudicandum, Cic.: partiendum sibi ac latius distribuendum exercitum putavit. Itaque T. ...

pōstulo , āvī, ātum, āre (posco), etw. von jmd. ... ... lecto accumbere, Plaut.: quis nostrûm tam impudens est, qui se scire aut posse postulet, Cic.: illa phalanx Alexandri Magni quae non pa rēre se ducibus, sed ...

īn-fōrmo , āvī, ātum, āre, eine Gestalt geben, ... ... haec erunt de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum sit, quid hominis natura postulet, Cic. – d) in der Vorstellung bilden, α) ...

per-video , vīdī, ēre, I) überblicken, überschauen, ... ... Fragesatz, intrandum est igitur in rerum naturam et penitus (gründlich), quid ea postulet, pervidendum, Cic. de fin. 5, 44: pervideamus, utrum finitum funditus ...

conventus , ūs, m. (convenio), das Zusammenkommen ... ... ) se remotum domi tenere, Nep.: scio, quid ille conventus (Zuhörerkreis) postulet, Cic.: ebenso dico extra conventum, Cic. – m. ad ...

cōnsīdero , āvī, ātum, āre (con u. sidus, ... ... quo progrediare, quem hominem et quā ratione defendas, Cic.: equidem primum considerare soleo, postuletne causa, Cic.: non quando coepisset febris, sed quando desisset, considerabat, Cels.: ...

inveterāsco , āvi, āscere (invetero), alt werden, I) ... ... (die Gewohnheit eingewurzelt ist) iam bonis temporibus, ut splendor aedilitatum ab optimis viris postuletur, Cic. de off. 2, 57. – b) v. Pers., ...