nūtrītor , ōris, m. (nutrio), der Nährer, Erzieher ... ... Orestis, Orest. trag.: Alexandri Severi, Lampr.: a nutritore suo manumissus, Suet.: potentium filiorum nutritores, Firm. – als fem., Inscr. (mitgeteilt von Osann ...
suffōcātio , ōnis, f. (suffoco), das Ersticken, ... ... so auch absol., suffocationes, Plin. 26, 158: übtr., resolve suffocationes impotentium commerciorum, Cypr. test. 3. 1. p. 108, 17 H.
lingua , ae, f. (altlat. dingua, s. ... ... Ov.: historica, Sen.: philosophorum, Sen.: lingua secretior, dunklere Sprache, Quint.: potentium vatum, Gesang, Hor.: linguae usum recuperare, die Sprache wiedergewinnen (bekommen ...
ā-moveo , mōvī, mōtum, ēre, von irgendwo weg ... ... procul amotis, Sall.: tantum ab iniuria se abesse rati, quantum e coetu congressuque impotentium hominum se amovissent, Liv.: u. am. se finibus Ausoniae ...
con-cēdo , cessī, cessum, ere, sich aufmachend, Platz machend ... ... Liv. 38, 16, 9): in paucorum dominationem, Sall. fr.: in paucorum potentium gratiam, Sall. fr.: itaque concessere illuc omnes, at mox, si vostra ...
ambitus , ūs, m. (ambio), das Herumgehen ... ... die Umtriebe, sowohl im Staats- als Privatleben, multa adversus ambitum et potentium preces constituta, Tac.: ne hoc munus meum ambitu corrumperetur, Plin. ep. ...
dērīsor , ōris, m. (derideo), der Verlacher, Verspotter ... ... potius quam deridendus senex, Phaedr. 3, 14, 3: Socrates derisor omnium, maxime potentium, Sen. de ben. 5, 6, 6: populi derisor Anubis, Iuven. ...