palpito , āvī, ātum, āre, zucken, palpitat lingua, ... ... Ringenden, Ov. u. Suet.: cor sub vulnere palpitans, Sen.: palpitantibus praecordiis vivitur, Sen.: palpitat agnus (als Opfertier), Calp.: im öbszönen Sinne ...
in-aestuo , āre, in etw. erbrausen, ... ... de cons. 1. metr. 6, 2. – bildl., quodsi meis inaestuet praecordiis libera bilis, wenn im Busen mir ungehemmt (entfesselt) erbrauset zürnender Eifer, ...
saevio , saeviī, saevītum, īre (saevus), wütend sein, wüten ... ... ventis, Sall.: pelagus, Tac.: ventus, Caes.: Aufidus, Hor.: saevit venenum in praecordiis, Hor. – tibi flagrans amor et libido saevit circa iecur, Hor.: saevit ...
sterto , ere (vielleicht verwandt mit δαρθάνω), schnarchen ... ... vigiliis) ob securitatem altiore stertitur somno, Amm.: bildl., animus pigris stertit in praecordiis, Prud. cath. 7, 20. – / Pers. stertui, nach ...
con-cipio , cēpī, ceptum, ere (con u. capio), ... ... – e) in od. an den Körper aufnehmen, α) übh.: praecordiis conceptam mortem continere, Cic. Tusc. 1, 96. – β) befruchtenden ...
... übh. die Brust, quod a praecordiis uterum (die Bauchhöhle) diducit, Cels.: coit in praecordia sanguis, Verg.: spiritus remanet in praecordiis, Liv.: dura in terra ponunt praecordia, die harte Brust ... ... Ov.: multus ore toto rubor exaestuante ex imis praecordiis sanguine, Sen. – die Brust, ...
vacuefacio , fēcī, factum, ere (vacuus u. facio), ... ... Max.: hāc turpi ac erubescendā sentinā vacuefactus exercitus noster, Val. Max.: alqm totis praecordiis, jmdm. die Eingeweide völlig ausnehmen, Apul. – II) überflüssig ...