praecultus [2]

[1835] 2. praecultus, a, um, s. prae-colo.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1835.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: