praemetium

[1858] praemētium, iī, n. (prae u. meto; vgl. Paul. ex Fest. 319, 2), das vorher abgemessene Erstlingsopfer für die Ceres, Paul. ex Fest. 235, 4 u. 319, 1. Vgl. Gloss. II, 157, 4 ›praemetium, ἡ προ θερισμοῦ Δημήτρας θυσία‹.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1858-1859.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: