[1864]praenūbo, ere, vorn verhüllen, sacraque praenubitur arca, Iuvenc. in Levit. 40 (Pitra Spic. Solesm. p. 226; der cod. pronubitur, aber Pitrapraenubiturwegen der Vorliebe des Iuvencus für Komposita mitprae).
Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1864.