prae-rogo , āvī, ātum, āre, I) vorher-, vorauszahlen ... ... 10, 31, 20. – II) vorher in Vorschlag bringen, lex praerogata, ein vorher in Vorschlag gebrachtes Gesetz, Cod. Theod. tit. sequ. ...
prae-rōdo , rōsī, rōsum, ere, vorn benagen, digitos, Plaut. u. Amm.: vitem (v. Bock), Hygin.: teneros adhuc pampinos, Colum.: hamum, den Köder an der Angel abfressen, Hor.: caudas, Plin.
praeripio , ripuī, reptum, ere (prae u. rapio), ... ... mit voreiliger Hast sich vor der Zeit zueignen, Cic.: immaturā morte praereptus, vor der Zeit weggerafft, Aur. Vict.: brevibus praereptus in annis, frühzeitig gestorben, Val. Flacc. ...
... ruptum, ere, vorn abbrechen, -abreißen, retinacula, Ov.: funes praerumpebantur, rissen ab, Caes.: uncus praerumpitur, bricht ab, Colum. – übtr., parum explanatis vocibus sermo praeruptus (des Zornigen), abgebrochene Worte in unausgebildeten Tönen, Sen. de ira ...
praerāsus , a, um (prae u. rado), I) vorn geschoren, Paul. Nol. epist. 7. sect. 2. – II) vorher abgeschoren, Cael. Aur. de morb. acut. 1, 11, 79; de morb. chron. ...
prae-radio , āre, I) vorher strahlen, -schimmern, Claud. nupt. Hon. et Mar. 287. – II) aktiv, etwas überstrahlen, Ov. her. 6, 116.
praerīpia , iōrum, n., s. praerūpium.
praerupta , ōrum, n., s. 1. praeruptus.
1. praeruptus , a, um, PAdi. (praerumpo), abgebrochen, abgerissen = ... ... , Hirt. b. G.: praeruptior collis, Colum. 3, 13, 8: praeruptissima saxa, Hirt. b. ... ... Liv., Plin. u. Curt.: m. Genet., praerupta rupium, Hieron. epist. 22, ...
praerūpium , iī, n. (prae u. rupes), die Vorderwand des ... ... Felsenwand, Tert. adv. Marc. 4, 38: dass. Nbf. praeripia, iōrum, n., die Felsenwände, fluminis, Apul. apol. ...
praereptor , ōris, m. (praeripio), der (gleichs. vor dem Munde) Vorwegnehmer, Hieron. epist. 36. no. 15. Heges. 2, 1, 2. Paul. Nol. epist. 23, 4.
2. praeruptus , Abl. ū, m. (praerumpo), der steile Abgrund, Oros. 3, 5, 1 (Variante praerupto, was wohl vorzuziehen ist).
praeruptio , ōnis, f. (praerumpo), der jähe Abriß, ›hiatus‹ praeruptio terrae profunda, Isid. orig. 14, 9, 3.
... : ubi Rhodanus ingens amne (Strom) praerapido fluit, Sen. apoc. 7, 2. v. 11. – b) ... ... hitzig, iuvenis, Sil. 17, 179: affectus (v. Zorn) praerapidus (vorschnell) et amens, Sen. de ira 1, 12, 5 ...
praerogātio , ōnis, f. (praerogo), I) das Vorrecht, habemus quandam praerogationem sacerdoti ab ipso numine datam, Sen. contr. 1, 2, 19. – II) die Verteilung, Austeilung, Fulg. myth. 1, 2 ...
prae-rigidus , a, um, sehr starr, indutus, Amm. 24, 2, 5 (nach Hertz' Verbesserung): mens, Ps. Quint. decl. 17, 7.
prae-rigēsco , riguī, ere, vorn erstarren, -erfrieren, praeriguisse manus, Tac. ann. 13, 35.
prae-rutilus , a, um, sehr rot, sehr rötlich, Tert. carm. de iudic. 8. Ps. Cypr. carm. 6, 202.
praerogātor , ōris, m. (praerogo), der Austeiler, Eccl.
prae-rancidus , a, um, sehr stinkend, bildl., finitiones, Prob. Val. b. Gell. 13, 21 (20), 1.
Buchempfehlung
Nach 25-jähriger Verbannung hofft der gealterte Casanova, in seine Heimatstadt Venedig zurückkehren zu dürfen. Während er auf Nachricht wartet lebt er im Hause eines alten Freundes, der drei Töchter hat... Aber ganz so einfach ist es dann doch nicht.
82 Seiten, 3.80 Euro