sēdulitās , ātis, f. (sedulus), die Emsigkeit, Geschäftigkeit ... ... , Cic. u.a.: officiosa, Hor.: at cui materiae hanc sedulitatem praestiterunt? Plin. ep.: ars et sed. educandi, Fronto ep. ad Anton. ...
2. Lār , Laris, m. (1. Lar), der ... ... u. Lares in Wölfflins Archiv 15, 113 ff.), im allg.: Lares praestites gen., Ov. fast. 5, 129: od. zubenannt nach dem ...
servo , āvī, ātum, āre (avestisch haurvaiti aus * ... ... b) ersetzt-, erstattet bekommen, sumptus in rem factos, ICt.: quod praestiterit quis, ICt. – / Archaist. Fut. exact. servasso, Plaut. ...
mulco , āvī, ātum, āre (vielleicht aus *multico von ... ... hart mitgenommen) exisse cum Galba, Cic.: Ggstz., si corpus illibatum fortuna praestiterit quam si ex aliqua parte mulcatum, Sen. ep. 66, 23. – ...
re-puto , āvī, ātum, āre, I) rechnen, berechnen, annos, Plin.: tempora, Tac.: ex hoc die ... ... de orat. 7 (vgl. scorp. 6): reputaturus patri, quod eo nomine praestiterit, Papin. dig. 11, 7, 17.
il-lībātus , a, um (in u. libo), ... ... Germanorum gloriam servavisse, Tac.: Ggstz., si corpus illibatum (untadelig) fortuna praestiterit, quam si ex aliqua parte mulcatum (irgendwie mangelhaft), Sen. ep. ...