praetoricius

[1899] praetōricius, a, um (praetor), prätorisch, corona, im Schauspiele vom Prätor erhalten, Mart. 8, 33, 1. – subst., praetōricius, iī, m., ein gewesener Prätor, Corp. inscr. Lat. 6, 1388.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1899.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: