olus (holus), eris, n., I) jedes Grünkraut, ... ... fr., Scriptt. r. r. u.a.: olerum fasciculi, Hieron.: olus prandere, Hor. – Sprichw., multa Syrorum olera (griech. πολλὰ Σύρων ...
avidē , Adv. m. Compar. u. Superl. (avidus), begierig, mit Begierde, prandere, Hor.: se replere cibo, Petr.: haurire, Curt. u. (bildl.) Liv.: exspectare nuntium, Enn. fr.: alcis litteras, Cic.: epistulam ab ...
1. acētum , ī, n. (aceo), saurer Wein, ... ... , Varr. fr.: Aegyptium, Cic. fr.: mulsum acetum, Honigmet, Plin.: prandere cum aceto et sale, Plaut.: saxa ardentia infuso aceto putrefacere, Liv. – ...
prandeo , prandī, prānsum, ēre (prandium), ... ... Frühstück einnehmen, frühstücken, Cic. u.a.: prandendi tempus, Fronto: prandere et cenare in propatulo, Val. Max.: apertis papilionibus prandere atque cenare, Lampr. – m. folg. Acc., frühstücken, ...
per-bene , Adv., sehr wohl, sehr gut, prandere, Plaut.: Latine loqui, Cic.: fecisse fortunam, Liv.: perbene detectam esse avaritiam Romanorum, Liv.
patienter , Adv. (patiens), I) mit Ausdauer, geduldig, ... ... , Val. Max.: patientissime sustinere malos, Augustin. – II) genügsam, prandere olus. Hor. ep. 1, 17, 12; vgl. patientia no. ...
toga , ae, f. (tego), die Bedeckung, ... ... P.R. 1. fr. 36 (b. Non. 541, 2): equidem prandere stantem nobiscum incinctam togā, Afran. com. 182. – B) insbes., ...
prandium , iī, n. (synk. aus *pram-ediom; ... ... . rhet.: ad prandium surgere, Suet.: pr. coquere, Plaut.: pr. comedere, prandere, Plaut. – II) übtr.: A) jede Mahlzeit, ...
verēcundia , ae, f. (verecundus), das Gefühl dessen, der ... ... suo alienoque Marte pugnare, Liv.: privatis dictatorem poscere reum verecundiae non fuit, Liv.: prandere et cenare in publico verecundiae non erat, Val. Max.: quae verecundia est ...