1. prānsus , a, um (prandeo), der ... ... v. Soldaten, zum Aufbruche, Abmarsche fertig, Liv.: so auch pransus et paratus, Cato u. Varro fr. – hingegen pransus, potus, voll gefressen, voll gesoffen, ...
2. prānsus , Abl. ū, m. (prandeo), das Frühstücken, Alc. Avit. epist. 77.
im-prānsus , a, um (in u. pransus), der nicht gefrühstückt hat, ohne Frühstück, noch nüchtern, Plaut. Amph. 254 u.a. Hor. sat. 2, 2, 7; 2, 3, 257; ep. 1, 15, ...
iaceo , cuī, citūrus, ēre (Intr. zu iacio; ... ... – gew. absol., ad quartam iaceo; post hanc vagor, Hor.: nam pransus iaceo, Catull.: custodes furtim transgressa iacentes, Tibull. – b) v. ...
hostis , is, c., (got. gasts, ahd. ... ... See u. zu Schiffe kommt, Cic.: cives, hostes iuxta metuere, Sall.: impransus non qui civem dignosceret hoste, Hor.: Pompeius saepius cum hoste conflixit, quam ...
prandeo , prandī, prānsum, ēre (prandium), ein Frühstück einnehmen, frühstücken, Cic. u.a.: prandendi tempus, Fronto: prandere et cenare ... ... , prandium calidum, Plaut.: olus, luscinias, Hor. – / Partiz. pränsus, s. bes.
dīversus (dīvorsus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... ac supradicta alite, Plin. – eruca diversae est, quam lactuca, naturae, Plin.: pransus quoque atque potus diversum valent, quam indicant, Quint. – u. prägn., ...
in-ambulo , āvī, āre, hin u. ... ... eo cum venio, praetor quiescebat, fratres illi Cibyratae inambulabant, Cic.: cum quidem pransus, nudis pedibus, tunicā solutā, manibus ad tergum reiectis, inambularet, Asin. Poll ...
abs-tēmius , a, um (nach Gell. 10, 23, ... ... u. Trank, Apul. apol. 58: in bezug auf Speisen, Ggstz. pransus, Auson. Griphus (XXVI) 1. p. 128, 22 Schenkl. – II ...