dē-vīto , āvī, ātum, āre, etwas vermeiden, umgehen, einer Sache aus dem Wege gehen, hoc malum, Ter.: procellam, Cic.: dolorem, Cic.: turpia (Ggstz. expetere honesta), Cic.: alterum ...
1. genus , eris, n. (geno = gigno, vgl. ... ... genere negotium meum agere potuit? Sen.: cum maesti deliberaremus, quonam genere praesentem evitaremus procellam, Petron.: animam variis generibus emittunt, Sen.: peperit mihi tria nescio quae prodigia ...
ef-fundo (ecfundo), fūdī, fūsum, ere (ex u. ... ... questus, Ov.: risum iam diu compressum, in Lachen ausbrechen, Petron.: illam procellam eloquentiae, sich entladen lassen, Quint.: tales pectore questus, aus dem ...
īn-flīgo , flīxī, flīctum, ere, I) etwas an etwas ... ... b) übtr., etwas zufügen, antun, alci sempiternam turpitudinem, Cic.: procellam rei publicae, einen Sturm über den St. heraufbeschwören, Val. Max.: ...
... Cic.: alios ego vidi ventos, alias prospexi animo procellas, Cic.: procellam infligere rei publicae, über den St. heraufbeschwören, Val. Max.: primam periculi procellam parumper sustinere, Liv.: procellam temporis devitare, Cic.: celeri fugā procellam fortunae saevientis evadere, Apul.: non tranquillo navigamus, sed ...
in-compositus , a, um, I) nicht zusammengesetzt = einfach ... ... Liv.: ebenso hostes, Liv.: incompositi (nicht gehörig geschlossen) adversus equestrem procellam, Liv. 10, 5, 7. – c) ungelenk, plump, holperig ...