ōrātio , ōnis, f. (ōro), I) das ... ... oft bei Cic., s. Jahn Cic. or. 174): oratione et versu promptissimus, Spart. Hadr. 15, 10. – c) ein Gebet, ...
2. versus (vorsus), ūs, m. (verto), das Umwenden ... ... oratione scripserunt, easdem res etiam quidam versibus, Varro: quamvis esset oratione et versu promptissimus, in Prosa u. Poesie, Spart.: praecepta sapientiae versibus tradere, Quint. ...
occurso , āvi, ātum, āre (Intens. v. occurro), ... ... einen Angriff machen od. Widerstand leisten, fortissimus quisque et promptissimus ad occursandum pugnandumque, Gell. 3, 7, 6. – B) übtr., ...
... .: in latrocinia promptissimi, Flor.: in omne facinus promptissimus erat, Iustin. – m. in u. Abl., neque ... ... animus et promptior et honestior, Iustin.: Plato veritatis homo amicissimus eiusque omnibus adhibendae promptissimus, Gell.: destinandi sagittas mire promptus, ein außerordentlich tüchtiger Bogenschütze ... ... , animi, Tac.: belli (im Kr.) promptissimus, Sall. – m. Dat., animus promptus ...
varietās , ātis, f. (varius), die Mannigfaltigkeit, ... ... .: Timaeus longe eruditissimus et rerum copiā et sententiarum varietate abundantissimus, Cic.: vir varietate promptissimus, Plin. ep. – 2) die Verschiedenheit der Meinung, ...