prōmulgātor , ōris, m. (promulgo), der öffentliche Bekanntmacher, der ... ... . legis, Augustin. in psalm. 50, 8: scio artare paginam, cuius pretium promulgator intellego, Ennod. epist. 7, 12.
prōmulgātio , ōnis, f. (promulgo), a) die öffentliche Bekanntmachung eines ... ... bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 3, 42: Plur., promulgationes legum fatalium, Chalcid. Tim. 42 D.
... sein kann, also 17–24 Tage, promulgatio (legis) trinum nundinum, an drei Markttagen, Cic. Phil. 3 ... ... im Corp. inscr. Lat. 1. no. 196): rogatio trino nundino promulgata, Quint. 2, 4, 35: comitia in trinum nundinum indicere, ...
lēx , lēgis, f. ( von lego, ere = λέγω, ... ... (wofür auch legem ferre steht), einen G. durchsetzen, Cic.: legem promulgare, öffentlich bekanntmachen od. anschlagen, damit ihn jeder vorher lesen kann, ehe ...
timor , ōris, m. (timeo), die Furcht, Befürchtung ... ... incursionis timore sublato, Caes.): timore torpeo, Plaut.: quae (nefaria Catonis promulgatio) animos a minore cura ad summum timorem traduceret, Cic.: versari in timore ...
ad-dūco , dūxī, ductum, ere, I) etw. ... ... ea (animalia) in exemplum hominis adducit, als Beisp. aufstellt, Sen.: quibus promulgationibus potest quis illam rationem adducere, quoniam etc., den Grund anführen, ICt. ...
ex-erceo , cuī, citum, ēre (zu arceo, in ... ... ep.: quae (centumvirales causae) me exercent magis, quam delectant, Plin. ep.: promulgata lex exercuit civitatem, Liv.: strenua nos exercet inertia, Hor.: ambitio animos hominum ...
ostento , āvī, ātum, āre (Intens. v. ostendo), ... ... sociis spem pro re, Liv.: ostentabatur in spem Pomptinus ager, Liv.: largitio aliqua promulgata quae verbis ostentari potest, revera fieri nisi exhausto aerario nullo pacto potest, Cic ...
ex-orior , ortus sum, orīrī, I) hervorkommen, erscheinen, ... ... mit seiner Ansicht auf der andern Seite, Cic.: subito exorta est nefaria Catonis promulgatio, Cic.: mora exoritur, Caes.: exoritur peculiare edictum repentinum, Cic. – 2 ...
rogātio , ōnis, f. (rogo), I) das Fragen ... ... rogationem ad populum ferre, Caes., u. bl. rogationem ferre, Liv.: rogationem promulgare, Cic.: rogationem perferre, Cic.: rogationem accipere, Cic.: rogationem antiquare, Cic.: ...
prōmulgo , āvī, ātum, āre (aus Verquickung von legem provulgare ... ... de imperio Lentuli abrogando, Cic.: leges, Cic.: rogationem, Cic.: res multos dies promulgata, Cic.: pr. de alqo, Cic.: de salute alcis, Cic.: de ...
coniūnctē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... c. de confirmatione et confutatione dicere, Cornif. rhet.: c. ferre ab alqo promulgatas rogationes (Ggstz. id, quod cuique privatim opus sit, accipere), Liv. ...
scrīptito , āvī, ātum, āre (Intens. v. scribo), fort und fort schreiben, zu schreiben pflegen, I) im allg.: quod ea ... ... potius quam eis dignum aliquid scriptitasse, Augustin.: ea, quae scriptitantur legibus humano consilio promulgatis, Augustin.
cōn-senēsco , senuī, ere, ergreisen, vergreisen, I) ... ... rei publicae c., Cic. – von Abstr., consenuisse iam secum et rogationes promulgatas et vim omnem tribuniciae potestatis, Liv.: veteres leges aut ipsā vetustate consenuisse aut ...