ē-venio , vēnī, ventum, ire, heraus-, hervorkommen, I) eig.: 1) im allg.: pulchrior evenit (mari). Hor. carm. 4, 4, 65. – mit Angabe wohin? = hinkommen, hingelangen, Capuam ...
ēnitēsco , ere (Inch. v. eniteo), erglänzen, hervorglänzen ... ... oculi) et hilaritate enitescant et tristitiae quoddam nubilum ducant, Quint.: poet., enitescis pulchrior multo, Hor. carm. 2, 8, 6. – II) übtr.: ...
incomparābiliter , Adv. (incomparabilis), ohne Vergleichung, Oros. 5, 24, 20 u. Eccl.: beim Compar. = ungleich, plura, pulchrior, Eccl.
sīdus , eris, n., das Himmelsbild, das ... ... 3, 4, 26 (vgl. Hor. carm. 3, 9, 21 sidere pulchrior ille; u. Val. Flacc. 5. 465 sq. Iason, sideris ...
cōn-surgo , surrēxī, surrēctum, ere, den ganzen Körper zusammennehmend ... ... cautes ut gradus subinde consurgunt, Mela. – c) v. Bauten, moenia pulchrioribus operibus consurgunt, Val. Max.: scandentis Asisi consurgit vertice murus, Prop. – ...
dumtāxat (duntāxat), Adv. (v. dum u. tāxo ... ... , hoc recte d., Cic.: nos animo d. vigemus, Cic.: sint ista pulchriora d. aspectu, Cic.: in tuo d. periculo, Cic.: se iis d ...
līneāmentum (in den besten Hdschrn. līniāmentum), ī, n. ... ... similem fingeret deum, lineamentis tantum extremis, non habitu solido, Cic.: animi lineamenta sunt pulchriora quam corporis, Cic. de fin. 3, 75. – b) prägn., ...