quīngentārius , a, um (quingenti), aus fünfhundert bestehend, cohors, Veget. mil. 2, 6.
facio , fēcī, factum, ere (verwandt mit dem Stamme θε ... ... b) eine Strecke im Raume durchmachen = zurücklegen, cursu quingenta stadia, Iustin. 11, 8, 2. – u. dav. übtr. ...
circiter , Adv. (v. circus, woher auch circum), ... ... , Varr. – B) v. der Zahl, ungefähr, c. quingentae species, Varr. LL.: c. CCXX naves eorum paratissimae, Caes.: c. ...
quīngentī , ae, a, Num. (quinque u. centum), ... ... Plaut. aul. 553; Curc. 587; mil. 52: verb. milia quingenta, tausend u. abertausend, Catull. 95, 3.