2. quōius , altlat. Genet. = cuius: so auch quoiusmodi = cuiusmodi.
1. quōius , a, um, altlat. = cuius, a, um, w.s.
quōiusvīsmodī , s. cūiusvīsmodī;.
ergō ( aus ē-reg- zu rego, regio), ... ... mit voranstehendem Genet., wegen, funeris ergo, XII tabb. fr.: quoius rei ergo, alte Gebetsf. bei Cato: eius victoriae ergo, Inscr. ...
cūius (altlat. quōius), a, um ( aus cuius v. qui), I) Pronom ... ... fr. – II) Pronom. interr. = wem angehörend? wessen? quoius nostri? Ter.: virgo quoia est? Ter.: quoium puerum? Ter.: cuium ...
dissaeptum , ī, n. (dissaepio no. I), die ... ... . 6, 951. – noch m. Partizipialkraft, circum cavum aedium erant unius quoiusque (cuiusque) rei utilitatis causā parietibus dissaepta, Verschläge, Varro LL. 5, ...
cūiusvīsmodī; arch. quoiusvismodi, wessen immer, Plaut. Bacch. 400 codd. u. Pseud. 741; Pers. 386 Luchs.
1. quī , quae , quod , I) Pron. interrog ... ... eins oder das andere usw., Cic. / Alte Formen: Genet. quoius, Plaut.: Dat. quoi, Plaut., u. quo, Varro: Abl. ...
pompa , ae, f. (πομπή), der ... ... vgl. Tibull. 3, 1, 3: cenae, der Hauptgang, Mart.: quoius haec ventri portatur pompa? (v. einem massenhaften Markteinkauf), Plaut. fr. ...
nothus , a, um (νόθος), unecht ... ... 574. Catull. 34, 15: Attis notha mulier, Catull. 63, 27. – quoius genera (nominum) sunt tria, unum vernaculum ac domi natum, alterum adventicium, ...
quis-que , quidque u. adi. quaeque, quodque, I) ... ... loco sunt posita, Varro: reliqui sui cuiusque generis, Varro LL.: quod analogiae sui quoiusque temporis verba debeamus discriminare, Varro LL.: et aliae totidem suae cuiusque legionis subsequebantur ...
sub-rēpo (surrēpo), rēpsī, rēptum, ere, I) hinunterkriechen ... ... das Essen, Plin.: pectora subrepit terror, Sil.: subrepet aetas iners, Tibull.: aliquoius sententiae dulcedo subrepsit, Sen. rhet.: ne pro vero falsa subrepant, Sen. ...
paeniteo (poeniteo), uī, ēre (paene), I) Unlust-, ... ... publicam paeniteret, der Staat sich über seine Geburt beklagen sollte, Vell.: ut quoius me non paeniteat mittas mihi, Plaut.: me haud paenitet eorum sententiae esse, ...
porricio , (rēcī od. rēxī), rectum, ere, altlat. ... ... u. Varro: exta in mare, Liv.: exta in fluctus, Verg.: inter quoius (agnae) exta caesa et porrecta flamen primus vinum legit, Varro LL. – ...
dē-mōnstro , āvī, ātum, āre, nachweisen, auf ... ... – δ) m. folg. indir. Fragesatz: quae quoniam in superioribus libris, quoiusmodi (= cuiusmodi) essent, exemplis satis demonstravi, hic commonendum esse modo putavi, Varro ...
īnfīnītus , a, um (in u. finio), nicht durch Grenzen bestimmt, I) unbegrenzt, grenzenlos, unendlich ( ... ... modus infinitus, der Infinitiv, Ouint.: articuli (wie quis, quem, quoius), Varro LL.: sensus, Varro LL.
aequi-pero (aequiparo), āvī, ātum, āre (aequus u. ... ... stadia decem altitudo fastigii non aequiperat, Apul. de deo Socr. 8: quoius fides fidelitasque amicum erga aequiperet tuam, Plaut. trin. 1126: successus eius et ...