rebullio

[2213] re-bullio, īvi u. iī, ītum, īre, I) intr. sprudeln, hervorsprudeln, Apul. met. 9, 34. – II) tr. hervorsprudeln lassen, spiritum, Apul. met. 1, 13: lucerna fervens oleum rebullivit in eius umerum, ibid. 5, 26.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2213.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: