dīrēctōrium , iī, n. (dirigo), der vorgeschriebene Reiseweg, Cod. Theod. 14, 15, 3. § 1.
nūmen , inis, n. (= nuimen v. nuo), der ... ... Wille, das Geheiß einer Gottheit, quod sit summi rectoris ac domini numen, quod consilium, quae voluntas, Cic.: deus, cuius numini ...
fōrmo , āvī, ātum, āre (forma), I) einen Stoff ... ... regis velut unici exempli mores, Liv.: m. Dat. (für), laetos rectoris formabat Scipio bello, Sil. 8, 546. – 3) bear ...
1. laetus , a, um freudig, fröhlich, heiter, ... ... froher (hoffnungsvoller) Geistes- u. Gemütsart, Vell.: laetus laborum, Verg.: laetus rectoris, des Führers froh, Sil.: laetissimus rerum, Ov.: irae laetissimus, ...
studium , iī, n. (studeo), der innere Trieb ... ... com. fr.: m. Dat. Gerund., tenue studium probandis provinciarum ac militiae rectoribus, Aur. Vict. de Caes. 42, 23: m. Infin., nec ...
ex-terreo , terruī, territum, ēre, aufschrecken, aufscheuchen, ... ... sine rectore exterriti aut saucii consternantur, Sall. fr.: exterriti (scheue) sine rectoribus equi, Tac. – b) Lebl.: hic ubi detonuit strepituque exterruit orbem ...
2. cōn-sterno , āvi, ātum, āre (vgl. ahd. ... ... equi consternantur et saltu in contraria facto colla iugo eripiunt, Ov.: equi sine rectoribus exterriti aut saucii consternantur, Sall. hist. fr. 1, 96 (98; ...
corrēctor , ōris, m. (corrigo), I) der Berichtiger ... ... u. die kaiserl. Gebäude zu beaufsichtigen hatte, Lucaniae, Eutr.: Italiae, Inscr.: correctoris (Tusciae) potestas, Amm.: correctores et praesides provinciarum, ICt.
con-tempero , (āvī), ātum, āre, I) in ... ... einrichten, num dubitari potest, quin omnia se ad disponentis nutum veluti convenientia contemperataque rectori sponte convertant? Boëth. cons. phil. 3. pros. 12. p. 68 ...