irrītātor , ōris, m. (irrito), der Reizer, Anreizer, Sen. ep. 108, 8: bes. der Reizer zum Zorn, Vulg. Ezech. 2, 7.
incentor , ōris, m. (incino), I) der Anstimmer ... ... accentor u. succentor) u. Eccl. – II) übtr., der Anreizer, Erreger, Anstifter, lacrimarum, Paul. Nol.: turbarum, Amm.: malorum, ...
incitātor , ōris, m. (incito), der Anreizer, Aufhetzer, Fronto de eloqu. 1, 1. p. 146, 4 N. Amm. 28, 1, 51. Prud. perist. 10, 67: alio incitatore, Ggstz. suā sponte, Cypr. ...
incentrīx , trīcis, f. (Femin. zu incentor), die Anreizerin, Hieron. in Tit. 2, 3. Gloss. V, 503, 65 (Plur.).
illectrīx , trīcis, f. (illicio), die Anreizerin, Cassian. coll. 20, 10 u. 22, 6. Cassiod. de amic. 23.
īnstīgātor , ōris, m. (instigo), der Anstachler, Anreizer, Antreiber, sibi quisque dux et instigator, jeder kommandierte u. trieb sich selbst, Tac. hist. 1, 38: si quid invitis quoque nobis naturā fit, superfluus instigator agitabo, Auson. epist ...
incitātrīx , trīcis, f. (Femin. zu incitator), die Anreizerin, mit obj. Genet., libidinum, Lact. de ira dei 23, 22: licentiae, Nazar. pan. 34, 1: mit ad u. Akk., ad vitia, ...
irrītātrīx , trīcis, f. (Femin. zu irritator), die Anreizerin zum Widerstand, widerspenstig, domus, Vulg. Ezech. 24, 3.
īnstīnctor , ōris, m. (instinguo), der Anreizer, Anstifter, acerrimus belli, Tac. u. Amm.: sceleris, Tac.: dissensionum, Amm.
stimulātor , ōris, m. (stimulo), der Reizer, Claud. in Rufin. 2, 501. Claud. Mam. grat. act. 5, 2.
lacessītor , ōris, m. (lacesso), der Reizer, Herausforderer, Isid. orig. 10, 160.
īnstīgātrīx , trīcis, f. (Femin. zu instigator), die Anstachlerin, Anreizerin, Aufwieglerin, acerrima instigatrix adversum Galbianos, Tac. hist. 1, 51: immodesta stimulatrix infestaque et importuna inst., Mar. Mercat. subnot. 5, 1.
stimulātrīx , trīcis, f. (Femin. zu stimulator), die Reizerin, Hetzerin, Plaut. most. 203 u. 219 spät. Eccl.
sollicitātor , ōris, m. (sollicito), I) der Reizer zur Wollust, der Verführer, alienarum nuptiarum (fremder Frauen), ICt.: so auch absol. bei Sen. contr. 2, 15, 3. – II) der ...
īnstimulātor , ōris, m. (instimulo), der Aufstachler, Aufreizer zu etwas, seditionis instimulator et concitator tu fuisti, Cic. de domo 11.
cōnstimulātor , ōris, m. (*constimulo), der Anreizer, Auson. rhop. 34. p. 32, 11 Schenkl.
incitāmentum , ī, n. (incito), das ... ... Pers., m. obj. Genet., uxor, quae incitamentum mortis et particeps fuit, Anreizerin, Tac. ann. 6, 29. – m. ad u. ...