relatus

[2290] relātus, ūs, m. (refero), das Vorbringen, a) übh., der Vortrag, die Anführung, incredibilia relatu, Sen. nat. qu. 7, 16, 1: quorum (carminum) relatu, Tac.: neque relatu virtutum opus est, Tac.: vario trahant eventa relatu, Auson. ephem. 7, 33. p. 9 Schenkl: rerum gestarum relatu, Auson. append. 1, 49, 8. p. 243 Schenkl. – b) der Vortrag, die amtliche Berichterstattung im Senate, abnuere ea de re relatum, Tac. ann. 15, 22 (nach anderer Auslegung ist relatum = relatum esse).

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2290.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: