reliquātio , ōnis, f. (reliquor), I) der noch rückständige Rest, ... ... aetatis, Tert. de anim. 56. – II) eine zurückgelassene Abteilung Soldaten, reliquatio classis, Corp. inscr. Lat. 8, 1322 u. 10, 3345. ...
reliquātor , ōris, m. (reliquor), der Restant, superioris anni, Paul. dig. 46, 3, 102. § 2: vectigalium, Paul. dig. 39, 4, 9. § 2: decem milium solidorum, Cassiod. var. 5, 6, 1. ...
reliquātrīx , trīcis, f. (Femin. zu reliquator), die Restantin, übtr., delictorum, Tert. de anim. 35.
reliquo , āvī, ātum, āre (reliquus), als Rest schuldig bleiben, quae quis ipse reliquavit, Ulp. dig. 34, 3, 9: ilico sum reliquati fenoris recordatus, Apollin. in Alcim. Avit. epist. 11.
in-tego , tēxī, tēctum, ere, bedecken, überdecken, überziehen ... ... .: densa nebula saltum omnem camposque circa intexit, Liv. – m. Abl., reliquam partem scrobis viminibus ac virgultis, Caes.: stramento omnia tecta, Liv.: ventriculus atque ...
1. dentio , īre (dens) = (ὀδον ... ... pueri tarde dentientes, Plin.: (infantes) dentientes gingivarum exulcerationes male habent, Cels.: reliqua animalia saevissime dentiunt, Plin. – scherzh., auribus perhaurienda sunt, ne dentes ...
pācātē , Adv. (pacatus), friedlich, in ... ... in Ruhe, ruhig, itaque ex turpissima lite in risum diffusi pacatius ad reliqua secessimus, Petron. 10, 3: u. so Compar. Augustin. epist. ...
ab-loco , ātum, āre, verpachten, vermieten, domum in reliquam partem anni, Suet. Vit. 7, 2: ea quae ad epulum pertinerent macellaris, Suet. Caes. 26, 2.
ex-aequo , āvī, ātum, āre, völlig gleichmachen, ... ... pars sub aqua exaequanda, Vitr. 5, 12, 3: exaequatā planitie, ibid.: reliquam oris cutem ad speciem levitatis, völlig glatt scheren, Curt. 8, 9 ...
con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... vincla, Verg.: arcum, spannen, Verg. u.a.: ballistas lapidum et reliqua tormenta telorum c. atque adducere vehementer, Cic. – c. oculos, Comic. ...
... reliqui quicquam fuit, Liv. – reliqua belli perficere, Liv.: reliqua belli exstinguere, Tac. – ... ... der Erzählung, Plaut.: cum tanta reliqua sint, Cic.: reliqua creverunt, Plin. ep.: reliqua trahere, habere, debere, im ... ... Quint.: u. so et reliqua, Vopisc. – dagegen reliqua = in betreff des übrigen ...
perpetro , āvī, ātum, āre (per u. patro), ... ... Plaut.: sacrificium rite, Liv.: sacrum in monte, Liv.: promissa, Tac.: ad reliqua belli perpetranda, Tac.: caede perpetratā, Liv.: bello perpetrato, Liv.: quibus perpetratis ...
glōriōsē , Adv. (gloriosus), I) mit Ruhm, rühmlich, ... ... magnas manu saepe gessit gl., Naev. com. fr.: gl. triumphare, Cic.: reliqua gloriosius retinere, Sall. fr.: alqd gloriosissime et magnificentissime conficere, Cic. – ...
līgnōsus , a, um (lignum), I) aus Holz, hölzern, bracchia, Ov. met. 11, 83 Riese. – II) ... ... nucleus, Plin. 13, 112: fructus, Plin. 24, 69: lignosiora sunt reliqua, Plin. 19, 88.
acervātim , Adv., (acervo), haufenweise, in Haufen, in Massen (Ggstz. singuli), Lucr., Varr. u. Auct. b ... ... ., multa ac. frequentans, eine Masse von Gedanken aufhäufend, Cic.: ac. reliqua dicere, summarisch, Cic.
disciplīna , ae, f. (discipulus), die Schule, ... ... , 1) eig., absol., verb. educatio et disc., Quint.: litterae reliquaeque res, quarum est disciplina, für die es einen Unterricht gibt, die gelernt ...
trāns-adigo , ēgī, āctum, ere, I) durch ... ... , stoßen, crudum ensem transadigit costas, Verg. Aen. 12, 508: manu reliquā sumptum gladium per medium pectus ictu fortissimo, Apul. met. 4, 11: ...
re-concinno , āre, wieder zurechtmachen, -herrichten, -ausbessern, spinter, Plaut.: pallam, Plaut.: tribus locis aedifico, reliqua reconcinno, Cic. ad Q. fr. 2, 4, 3 (2, 6 ...
pūrgāmentum , ī, n. (purgo), I) der Unrat ... ... .: hortorum, Tac.: inter purgamenta et iactus (Wegwürfen) cenantium, Sen.: pulvis reliquaque humi purgamenta, Dict.: sacrum illud caput (Catonis) purgamentis oris aspergere, Sen. ...
excellentia , ae, f. (excellens), das Hervorragen, Höherstehen ... ... animi excellentia magnitudoque, Cic. – m. obj. Genet., excellentia praestantiaque animantium reliquarum (vor den übrigen vernunftlosen Wesen), Cic. – absol., propter excellentiam ...
Buchempfehlung
Schon der Titel, der auch damals kein geläufiges Synonym für »Autobiografie« war, zeigt den skurril humorvollen Stil des Autors Jean Paul, der in den letzten Jahren vor seiner Erblindung seine Jugenderinnerungen aufgeschrieben und in drei »Vorlesungen« angeordnet hat. »Ich bin ein Ich« stellt er dabei selbstbewußt fest.
56 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro