rēmigium , iī, n. (remex), I) das ... ... . mil. 747 (Lorenz 740 meo remigio remigo nach Klotz' Vermutung). – b) übtr., ... ... Rudern, portus decem dierum remigio ab oppido distans, Plin.: findite remigio aquas, Ov. – b) ...
as-suēsco (adsuēsco), suēvī, suētum, ere (*assueo), I) ... ... assuerit mentem corpusque superbum, Hor. sat. 2, 2, 109: contrahendo militi ac remigi navalibusque assuescendo certaminibus praefectus, Vell. 2, 79, 1: alqm ass. fatis ...
in-candēsco , canduī, ere, weiß werden, I) im allg.: torta remigio spumis incanduit unda, schäumte weiß auf, Catull. 64, 13. – II) insbes., erglühen, sich entzünden, incanduit aether, Claud.: ...
inagitātus , a, um (in u. agito), unbewegt, inagitata remigio vastitas (maris), Sen. suas. 1. § 2: nec (tellus) potuerit imbres inagitata transmittere, Sen. nat. qu. 3, 11, 5. – übtr., unbeunruhigt ...
2. intersitus , a, um, Partic. v. 1. ... ... w. s. inter-sono , āre, dazwischentönen, mediis intersonat Orpheus remigiis, singt mitten zwischen den Ruderern, Stat. Theb. 5, 344.
āla , ae, f. (v. ago, also = ... ... , classis centenis remiget alis, Prop. (vgl. alarum remi od. remigium, v. den Flügeln, Verg. u.a.); od. das Segel, ...
apto , āvi, ātum, āre (Intens. v. apio), ... ... sich kampffertig machen, Liv.: classem velis, segelfertig machen, Verg.: biremes remigio, Verg.: pinum armamentis, auftakeln, Ov. – 2) übtr., ...
aptus , a, um (v. apio), I) Partic., ... ... Caes.: omnia sibi esse ad bellum apta et parata, Caes.: aptae et instructae remigio XXXII quinqueremes erant, Liv.: socordius ire milites non aptis armis, Sall. fr ...
1. vēlum , ī, n. (statt *vēx-lum, ... ... , 7. ext. 1. – Sprichw., s. 1. rēmus u. remigium. – II) meton., das Schiff, Plur. von mehreren ...
subigo , ēgi, āctum, ere (sub u. ago), ... ... contra ardua montis, Sil.: frondosum apicem ad sidera, Sil. – adverso flumine lembum remigio, hinaufarbeiten = rudern, Verg.: u. so bl. ratem conto, ...
fatīgo , āvī, ātum, āre (viell. verwandt mit *fatis ... ... v. Flusse, Ov.: silvas, unablässig durchjagen, Verg. – diem noctemque remigio, Verg. – absol., amoenum iter, etiamsi amplioris spatii est, minus ...
lembus , ī, m. (λέμβος), ... ... Liv.: lembi biremes, Liv.: lembi piratici, Curt.: lembo advehi, Plaut.: lembum remigiis subigere, Verg.: inscendi in lembum atque ad illam navem devehor, Plaut. – ...
suppleo , plēvī, plētum, ēre (sub u. pleo), ... ... t.t., ergänzen, rekrutieren, vollzählig machen, legiones, Liv.: naves remigio, Liv. – b) ausfüllen, ersetzen = vertreten, ...
ē-nāvigo , āvī, ātum, āre, I) intr. heraus ... ... menses V enavigare (Indum), Plin. 6, 60: sinus duodecim dierum et noctium remigio enavigatus Ptolemaeo regi, Plin. 9, 6: unda omnibus enaviganda, Hor. carm ...
vitiōsus , a, um (vitium), voll Fehler, -Gebrechen, ... ... vitiosiores, quam plerique qui etc., Cic.: inter summam vitiorum dissimulationem vitiosissimus, Vell.: remigium vitiosum, liederliches Schiffsvolk, Hor. – b) v. persönl. Zuständen, ...