revivisco

[2379] re-vīvīsco, vīxī, ere, wieder lebendig werden, wieder aufleben, I) eig.: a) v. leb. Wesen, Ter., Varro, Cic. u.a.: ut revixisse aut renatum (neu geboren) sibi quisque Scipionem imperatorem dicat, Liv. 26, 41, 25. – b) v. Lebl.: anima (noctilucae) reviviscit, Varro fr.: gramina reviviscunt, Colum.: flores occĭdunt et revivescunt, welken dahin u. blühen wieder auf, Min. Fel.: pennae avulsae reviviscunt, wachsen wieder, Plin. – II) übtr., reviviscere memoriam ac desiderium mei, Cic.: reviviscunt homines iustitiā, abstinentiā, Cic.: reviviscentes erectius, drohender ihr Haupt erhebend, Amm. – / Nbf. revivesco, Min. Fel. 34, 11 Domb.2.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2379.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: