Rudiae , ārum, f., Stadt in Kalabrien, Geburtsort des ... ... , a, um, aus Rudiä, Rudinus homo, d.i. Ennius, Cic. Arch. ... ... Schenkl: Plur. subst., Rudīnī, ōrum, m., die Bewohner von Rudiä, die Rudiner, Enn. ...
rudiārius , iī, m. (2. rudis), der bei seiner Entlassung mit einer rudis beschenkte ausgediente Gladiator, Suet. Tib. 7, 1.
Ennius , iī, m., aus Rudiä in Kalabrien (dah. Rudinus homo von Cicero gen., vgl. Rudinus unter Rudiae), geb. 239 v. Chr., der größte röm. Dichter der vorklass. ...
Rudīnus , a, um, s. Rudiae.
... m. Abl., tuae litterae, quae me erudiant (mir Aufklärung geben) de omni re publica, Cic. ep. ... ... Lentulum cum ceteris artibus, quibus studuisti semper ipse, tum imprimis imitatione tui fac erudias, Cic.: er. iuventutem laboribus, Cic. – m. Ang. ...
... .: quae pueris nobis ex commentariolis nostris inchoata ac rudia excĭderunt, Cic.: quae rudia atque imperfecta adhuc erant, Quint.: esse illa rudibus et incompositis similia, ... ... rohe, ungeübte Sprache, Liv. – stilus ( neben confusus), Quint.: rudia prope primordia ac velut futurae mox artis (picturae), Quint.: ...
īn-sequor , secūtus sum, sequī, unmittelbar nachfolgen, ... ... ausgehen, convellere vimen, Verg. Aen. 3, 32: non te insequor ut erudiam, Cic. de or. 2, 10. – II) im üblen Sinne, ...
horridulus , a, um (Demin. v. horridus), I) ... ... . ad Att. 2, 1, 1: horridula (ungeschlachten) eius verba et rudia flosculos Tullianos appellans, Amm. 29, 1, 11. – III) vor ...