runco [1]

[2428] 1. runco, āre, I) jäten, ausjäten, spinas, Cato r. r. 2, 4: segetes, Varro r. r. 1, 30. Colum. 11, 2, 40. Plin. 18, 139 u. 159: absol., Colum. 2, 10, 26 u. 5, 6, 7. Tert. de pall. 2. – II) übtr.: A) glatt rupfen, Pers. 4, 36. – B) mähen, frumenta, Augustin. de civ. dei 4, 8. p. 156, 5 D2.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2428.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: