ar-rēpo (ad-rēpo), rēpsī, ere, an oder zu ... ... leniter in spem, Hor. sat. 2, 5, 47: m. Dat., saevitiae principis, Tac. ann. 1, 74: non virorum animis, sed muliercularum, ...
sub-dūco , dūxī, ductum, ere, I) darunter wegziehen, ... ... .: lac agnis, Verg.: pugnae Turnum, Verg.: alqm praesenti periculo, Vell.: alqm saevitiae, Curt.: amoenitatis eius speciem repente subduci, Lact.: quasi subductis (abgeschnitten) ...
dēditus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... deditus, Cic.: deditus litteris ac studio doctrinae, Cic.: huic ludicro, Liv.: luxuriae saevitiaeque, Suet.: religionibus, Cic., Caes. u. Liv.: studio litterarum, Cic ...
īn-fusco , āvī, ātum, āre, dunkel machen, bräunen, ... ... verderben, trüben, beflecken, merum. Plaut.: saporem vini, Colum.: victoriae gloriam saevitiae maculā, Iustin.: gloriosam militiam seditionibus, Iustin.: vicinitas non infuscata malevolentiā, Cic.: ...
fidicula , ae, f., gew. Plur. fidiculae , ārum ... ... . 3. Amm. 29, 1, 23 (neben eculei): tendebam fidiculas ratione saevitiae, ut leviter sedibus suis emota compago per singulos artus membra laxaret, Ps. ...
saevitia , ae, f. (saevus), die Wut, ... ... tantā temperantiā inter ambitionem (Gunst suchenden Milde) saevitiamque moderatus, Sall.: occultis libellis saevitiae principis adrepere, sich in des Tyrannen Gunst einen Platz erkriechen, Tac.: ...
ostentātio , ōnis, f. (ostento), I) das Zeigen ... ... An-den-Tag-Legen, Kundgeben, Offenbaren, cognomen Imperiosi ab ostentatione saevitiae accitum, den ihm seine unverhohlene Unbarmherzigkeit zuzog Liv.: orsus hinc a pietatis ...