Salius , s. 1. Saliī u. 2. Saliī.
2. Saliī , ōrum, m., die Salier, ein Teil der Franken, Amm. 17, 8, 3. – Sing. Salius, iī, m., der Salier, kollekt. bei Claud. ...
īn-sequor , secūtus sum, sequī, unmittelbar nachfolgen, ... ... , 1) eig., absol., proximus huic, longo sed proximus intervallo, insequitur Salius, Verg.: insequitur acies ornata armataque, Liv.: vestigiis (Abl.) insecutus, ...
saliātus , ūs, m. (Salius unter 1. Salii), das Amt-, die Würde eines Saliers (Priesters des Mars), das Saliat, Cic. pro Scauro 34. Capit. M. Anton. philos. 4. § 3.
Salisubsilus , ī, m. (= Salius subsiliens), der tanzende Salier, Catull. 17, 6.
... Aen. 8, 285. – Sing. Salius, iī, m., der Salier, Corp. inscr. Lat. ... ... Auson.: epulae, Apul.: epulari Saliarem in modum, Cic. – B) Salius , a, um, salisch, virgines, Fest. 329 (a ...
Thessalia , ae, f. (Θεσσαλί ... ... ;), die Einw. Thessaliens, die Thessalier, Liv. – C) Thessalius , a, um, thessalisch, Hor. u. Ov. – ...
Pharsālos u. - us , ī, f. (Φά ... ... Oros. 6, 15, 25: rura, Lucan. 7, 823. – B) Pharsālius , a, um (Φαρσάλιος), ...