cūra , ae, f. (arch. coira aus *coisa ... ... dir, Ov. u. Prop.: iuvenum curae, Hor.: possum alterius curas sanare recentes, Prop. – meton. (wie μέλημα) = die ...
crūs , crūris, n. (vgl. armenisch srun-k', ... ... (als Strafe), Sen.: reponere (wieder einrichten) brachia et crura, Cels.: sanare fracta crura, Col: suffringere alci crura (bei der Kreuzigung), Aur. ...
labo , āvī, ātum, āre (zu 1. lābor, ... ... unam litteram moveris, labent omnia? Cic.: omnes rei publicae partes aegras et labantes sanare et confirmare, Cic.: labante causā decem virorum, Liv.: labante iam re ...
ne-queo , īvī u. iī, itum, īre, ... ... Kräfte und Mittel fehlen), sicut intueri solem adversum nequitis, Cic.: ea, quae sanare nequeunt, exulcerant, Cic.: commissa tacere qui nequit, Hor.: id quidem impetrari ...
prō-mitto , mīsī, missum, ere, vorwärts-, vor-, hervorgehen ... ... 631 (vgl. rud. 540): tepefactum (marrubi sucum) vomicas rumpere, purgare, persanare promittens, Plin. 20, 244: mit folg. Acc. u. ...
avāritia , ae, f. (avarus), I) jede unmäßige ... ... .: avaritiā perire, Cic.: avaritiam relaxare (Ggstz. luxuriam astringere), Sen.: avaritiam sanare, Sen. – verb. sordes et avaritia od. avaritia ac sordes ...
vitiōsus , a, um (vitium), voll Fehler, -Gebrechen, ... ... im Bilde, vitiosas partes (kranke Glieder, Krebsschäden) rei publicae exsecare, sanare, Cic. ad Att. 2, 1, 7. – II) übtr.: ...
ex-ulcero , āvī, ātum, āre, I) schwären machen, ... ... 8. – 2) tief hinein böse machen, verschlimmern, ea, quae sanare nequeunt, exulcerant, Cic.: dolorem alcis, Plin. ep.: vestram gratiam, verbittern ...
dēmentia , ae, f. (demens), das Nicht-recht- ... ... extremae dementiae est, Sall.: illud postremae dementiae est, cum etc., Apul.: dementiam sanare, Donat. Ter. Andr. 2, 1, 19. – summae dementiae est ...
mōbilitās , ātis, f. (mobilis), I) die Beweglichkeit ... ... fortunae, Nep. – II) prägn.: A) das Wackeln, sanare dentium mobilitates, Plin. 20, 224. – B) die Schnelligkeit, ...
cōnsōlātio , ōnis, f. (consolor), die Tröstung, ... ... sed nec semper nec omnibus, Cic.: respuere consolationem (v. Pers.), Cic.: sanare consolatione timentes omnium animos, Hirt. b. G.: nunc me una consolatio sustentat ...