... Liv.: u. so templo sanctitatem tribuere, Tac.: deorum et hominum sanctitates omnes, Cic.: animantium vilium sanctitates, Arnob. – II) die ... ... a) übh.: elucere sanctitatem, Cic.: quantā sanctitate bellum gessisset, Nep.: matronarum, Cic.: docentis ...
solvo , solvī, solūtum, ere (se u. luo), ... ... pacem, Eutr.: fidem, Ambros. de off. 3, 10, 69: ipsam fori sanctitatem ludorum talarium licentiā, entweihen, Quint.: solventur risu tabulae, die Gesetzestafeln ...
crēsco , crēvī, crētum, ere (Inchoat. zu creo), ... ... in tantas brevi creverant opes seu maritimis seu terrestribus fructibus seu multitudinis incremento seu disciplinae sanctitate, ut etc., Liv. – β) v. einzelnen Pers.: date crescendi ...
medius , a, um (altind. mádhya-h, griech. ... ... mit gewöhnlichen Worten, Ov. – übtr. auf die Pers., innocentiā eximius, sanctitate praecipuus, eloquentiā medius, Vell.: m. plebs, das gewöhnliche Volk, der ...
2. cultus , ūs, m. (colo), die Pflege ... ... est deorum cultus deos credere, Sen. – im Plur., deorum cultus religionumque sanctitates, Cic.: cultus iusti ac pii, Lact. – u. die verehrende ...
re-texo , texuī, textum, ere, I) Gewebtes ... ... umgestalten, zu einem anderen Menschen machen? Matius in Cic. ep.: decred circumspectissimā sanctitate impium opus censoris retexuit, machte vergessen, Val. Max. – II) ...
ab-rogo , āvī, ātum, āre, publiz. t.t., ... ... – übtr., übh. zunichte machen, aufheben, cum ea (lege) pudorem sanctitatemque feminarum, Liv.: Lycurgi leges moresque, Liv.: poenas sibi, sich für straflos ...
ante-cello , ere, eig. hervorragen; dah. ... ... ipsis antecellat, Cic.: ceteris eloquentiā, Cic. fr.: omnibus ingenii gloriā, Cic.: sanctitate vitae omnibus principibus, Capitol. – m. Acc. pers. u. ...
animadverto (animadvorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere ( aus ... ... . indir. Fragesatz, ut adsint, cognoscant, animadvertant, quid de religione, pietate, sanctitate existimandum sit, Cic.: quod quidem quale sit etiam in bestiis quibusdam animadverti potest ...