scatebra

[2519] scatebra, ae, f. (scateo), I) eig. der Sprudel, fluviae (= fluvii), Acc. tr. 505: fontium, Plin.: fonticuli, Plin. – poet., scatebrae, der Sprudel = die hervorsprudelnde Wassermasse, Verg. georg. 1, 110. – II) übtr. causidicorum scatebra exoritur, [2519] Fronto epist. ad Anton. Pium 9. p. 170, 19 N. – III) als nom. propr., Scatebra, ein Nebenflüßchen des Liris im Gebiete von Kasinum in Latium, Plin. 2, 227.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2519-2520.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: