... am Baume, an Kräutern usw., scopa regia u. Plur. scopae regiae, eine Pflanze, ... ... Charis. 32, 22 sq. scopae, σάρος, dicimus tamen et scopa), myrti folia, ex qua fiunt scopae, Plin.: unae scopae, ein Besen, ...
1. scopa , ae, f. (σκοπή), das Spähen, die Umschau, Plur. bei Mart. Cap. 8. § 812.
Scopās , ae, m. (Σκόπας), I) ein berühmter Bildhauer aus Paros, Cic. de div. 1, 23. Plin. 34, 49. Hor. carm. 4, 8, 6. Mart. 4, 39, 3. – II) ...
ascopa , ae, f. (ἀσκοπήρα), der Schlauch, vini, Vulg. Iudith 10, 5. – u. ein schlauchartiger Ledersack, = lederner Bettelsack, Suet. Ner. 45, 2 Ihm (Roth ...
scōpārius , iī, m. (scopae), der Auskehrer, Ulp. dig. 33, 7, 8. § 1.
episcopālis , e (episcopus), bischöflich, sedes, Amm. 27, 3, 12: cathedra, Hieron. epist. 2, 9: solium, Prud. perist. 13, 33.
episcopātus , ūs, m. (episcopus), die Bischofswürde, Tert. de bapt. 17 u.a. Eccl.
coëpiscopātus , ūs, m., das gemeinschaftliche Bistum, Augustin. ep. 31, 4; 104, 1; 191, 1.
fiscopatrōnus , ī, m., der Vorsteher des Fiskus, Firm. math. 3, 5, 14.
episcopāliter , Adv. (episcopalis), bischöflich, Augustin. conf. 5, 13.
... 1. scōpo , āvī, āre (2. scopa), mit dem Besen fegen, ausfegen, ... ... plateas, Ven. Fort. vit. S. Radeg. 23: iussit eundem locum scopari, Herm. Past. 3, 9, 10 (cod. Palat.); vgl. Anecd. Helv. 241, 19 ›scopare‹ dicitur pavimentum verrere. – bildl., Vulg. Isai. 14, 23 ...
1. osyris , f. (οσυρις), eine Pflanze, wahrsch. besenartiger Gänsefuß (Chenopodium Scoparia, L.), Plin. 27, 111.
con-texo , texuī, textum, ere, zusammenweben, -flechten, I) eig.: 1) im allg.: villos ovium, Cic.: arundines scopasque, Auct. b. Afr.: amarantis lilia alba, Tibull. – 2) prägn ...
scōpula , ae, f. (Demin. v. 2. scopa), I) Sing. = das Besenreis, Colum. 12, 18, 5. – II) meton., Plur. scopulae, ārum, f. = der kleine Besen, Cato ...
dis-solvo , solvī, solūtum, ere, I) auflösen, ... ... gebunden od. zusammengefügt war, A) eig.: 1) im allg.: scopas, clipeum, Cic.: arborum radices (v. der Fischotter), Varro LL.: ...
manuālis , e (manus), zur Hand gehörig, mit der Hand ... ... dgl., Hand-, I) adi.: pecten, Plin.: fasciculus, Plin.: scopae, einige Hände voll Reiser, Plin.: lapides od. saxa = χερμάδια ...
con-verro (vorro), verrī (vorrī), versum (vorsum), ere, I) zusammenkehren, cape scopas... hoc convorre, Plaut.: revorram hoc, quod convorri modo, Plaut.: c. quidquid sabuli in campis iacet, Curt.: quidquid ovilibus stabulisque conversum progesserunt, Col. – ...
ascopēra , s. ascopa.
caelo , āvī, ātum, āre (von 1. caelum), I ... ... caelatum divini opus Alcimedontis, Verg. – in Marmor, pteron ab oriente caelavit Scopas, Plin. – in Gips, coronae (Gesimse) caelatae (Ggstz. ...
dignus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... dignissimus iudicarer, Sulp. Sev. vit. S. Mart. praef. § 1: Martinum episcopatus esse dignissimum, ibid. 9, 3. – γ) m. Dat.: ...
Buchempfehlung
In der Nachfolge Jean Pauls schreibt Wilhelm Raabe 1862 seinen bildungskritisch moralisierenden Roman »Der Hungerpastor«. »Vom Hunger will ich in diesem schönen Buche handeln, von dem, was er bedeutet, was er will und was er vermag.«
340 Seiten, 14.80 Euro