cōgitātē , Adv. (cogitatus v. cogito), mit Bedacht, mit Überlegung, meditari, Plaut. mil. 944: verba facere, Plaut. ... ... et c. suam rem tractare, Plaut. trin. 327: quae vero accurate cogitateque scripsisset, Cic. Arch. 18.
as , assis, m. (vgl. εἷς), das ... ... . 7, 1, 20 u. ICt.: si mater te ex parte quarta scripsisset heredem (auf das Viertel = Pflichtteil gesetzt hätte), num queri posses? ...
prōficio , fēcī, fectum, ere (pro u. facio), ... ... ep. – m. folg. Infin., permultum autem proficiet illud demonstrare, quemadmodum scripsisset, si etc., Cic. de inv. 2, 120. – c) v ...
vituperātio , ōnis, f. (vitupero, āre), das Tadeln ... ... . 16, 7, 5: quod idem fecisse Gorgiam, cum singularum rerum laudes vituperationesque conscripsisset, Cic. Brut. 47. – meton., die Tadelhaftigkeit, ...