secūtor , ōris, m. (sequor), I) der Begleiter, Apul. met. 4, 12: acerrimus (uxoris), als Aufseher, Apul. met. 9, 17: als Beiname des Mars, Beschützer, Apul. met. 7, 11: tribuni, ...
exsecūtor , ōris, m. (exsequor), I) der Vollzieher, Vollstrecker, Ausführer, A) im allg.: acerrimus malorum propositorum, Vell.: fidus secretorum, Amm.: officiorum, Geschäftsführer, ICt. – B) insbes. (gerichtl. t. t.): a ...
obsecūtor , ōris, m. (obsequor), einer, der gehorcht, legis, Tert. adv. Marc. 4, 9 extr.: uti se obsecutoribus ad cupita, Iul. Val. 3, 2 (3, 1).
īnsecūtor , ōris, m. (insequor), der Verfolger, Tert. apol. 5. Apul. met. 8, 2.
assecūtor , ōris, m. (assequor), der Begleiter, Mart. Cap. 9. § 905.
prōsecūtor , ōris, m. (prosequor), der Begleiter bei der Beförderung von Personen ... ... publicarum functionum (Abgaben), Cod. Iust. 12, 51, 9: per electos prosecutores ad castella idonea conferre, Geleit, Veget. mil. 3, 3. p ...
persecūtor , ōris, m. (persequor), der Verfolger, erklärte Feind, talium, Capit. Albin. 11, 7: harum rerum, Capit. Maximin. 27, 7. – Insbes.: a) der Verfolger der Christen, Lact. inst. 5 ...
secūtōrius , a, um (sequor), nachfolgend, iudicium, Gaius inst. 4. § 166 u. 169.
exsecūtōrius , a, um (exsequor), vollziehend, potentia (Ggstz. iudiciaria), Augustin. c. litt. Petil. 3. § 29 extr.
prōsecūtōria , ae, f. (prosequor), das kaiserl. Begleitschreiben, Cod. Iust. 10, 72, 1.
persecūtrīx , trīcis, f. (Femin. zu persecutor), die Verfolgerin, Serv. Verg. Aen. 8, 432. Augustin. de consens. evang. 1, 25.
perscrūtātor , ōris, m. (perscrutor), der Durchstöberer, Durchsucher ... ... . 2, 15, 4. – / Capit. Maximin. 27, 7 Peter persecutor; Veget. mil. 3, 3. p. 70, 1 Lang 2 prosecutores.
sequor , secūtus sum, sequī, tr. u. intr. ... ... sequenti die, Liv. u. Auct. b. Hisp.: sequenti volumine, Plin.: secuto die, Plin.: secutis temporibus, Tac.: secuta aetas, Plin.: Africanus sequens, ...
vesper , eris, m. u. vesper , erī, m ... ... vesperi (sc. horā), Caes. b.c. 1, 20, 1: vesperis illius secuto mane, Auson. epist. 19 extr. p. 180 Schenkl; vgl. ...
2. succido , cidī, ere (sub u. cado), I ... ... .: aegri succidimus, Verg.: (imperfecta) necesse est sublabantur aut succidant, Sen.: agmine secuto cum subrutus multitudine pons succidisset, Flor. – b) übtr.: mens succidit ...
ex-sequor , (exequor), secūtus sum, sequī, I) nachfolgen ... ... exsequi possit, geltend gemacht werden, Ulp. dig. 2, 1, 19: exsecuto regis imperio, vollzogen, Iustin. 7, 3, 2: u. so ...
per-sequor , secūtus sum, sequī, I) einem Ggstde. ... ... – c) der Zeit nach nachfolgen, erfolgen, exactā vindemiā gramine persecuto, nachdem Gras darübergewachsen ist, Pallad. 3, 26, 5. – B ...