mīrus , a, um, wunderbar, erstaunlich, auffallend, seltsam, alacritas, Cic.: desiderium urbis, Cic.: scientia pugnandi, Vell.: pravitas, Vell.: sibi mirum videri (es käme ihm wunderbar vor), quid in sua Gallia populo Romano negotii esset, Caes.: ...
scīlicet , Adv. (aus scire u. licet, nach ... ... ! man höre oder denke nur! um die Aufmerksamkeit auf etwas Seltsames, Wunderbares zu lenken, rogat et prece cogit, scilicet ut tibi se laudare ...
paradoxos , on (παράδοξος), wider Erwarten, wunderbar, seltsam, paradox, nur subst.: I) paradoxos, ī, m. = παραδοξονίκης, wider Erwarten Sieger, von jmd., der an einem Tage in ...
portentum , ī, n. (portendo), I) das Anzeichen ... ... Cic. u.a. – II) übtr.: A) die seltsame, kühne und abenteuerliche Erdichtung, Fiktion, Phantasterei, grause Geschichte, ...
prōdigiōsē , Adv. (prodigiosus), ungeheuerlich = auf seltsame –, unnatürliche Art, Plin. 11, 204 u.a.
prōdigiōsus , a, um (prodigium), ungeheuerlich = unnatürlich, seltsam, abenteuerlich, Ov., Quint. u. Tac.: quo nihil prodigiosius passa est Romana res publica, Treb. Poll.
mōnstrificē , Adv. (monstrificus), seltsam, wunderbar, Plin. 28, 181.
mōnstrificus , a, um (monstrum u. facio), seltsam, wunderbar, Plin. 2, 7 u. 6, 187. Solin. 1, 54. Val. Flacc. 6, 153
triportentum , ī, n. (ter u. portentum), eine außerordentlich seltsame Sache, Pacuv. tr. 381.
admīrābiliter , Adv. (admirabilis), bewundernswürdig, wunderbar (im ... ... Cic.: nos Asia accepit, Cic. - dah. = παραδόξως, befremdend, seltsam, paradox, dicere, Cic. Tusc. 4, 36.
prōdigiāliter , Adv. (prodigialis), ungeheuerlich = unnatürlich, wunderbar, auf seltsame Art, Hor. de art. poët. 29. Colum. 3, 3, 3. Arnob. 1, 16 u.a. Eccl.
mōnstrificābilis , e (*monstrifico, v. monstrificus), abenteuerlich, seltsam, Lucil. 608.
1. ac-cido , cidī, ere (ad u. cado), ... ... in den Sinn kommen, Cic.: quam res nova miraque menti accidat, wie seltsam dieser Gedanke scheinen mag, Lucr. – u. so mit Infin., ...
cōn-flo , āvī, ātum, āre, I) zusammenblasen, ... ... .: monstrum tam ex contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis cupiditatibusque conflatum, ein seltsames Wesen, bei dem sich so entgegengesetzte, verschiedene u. sich widersprechende Richtungen des ...
prīvus , a, um, für sich bestehend; dah. I) ... ... . 1, 1, 93: turdus sive aliud privum dabitur tibi, etwas Besonderes, Seltsames (v. Leckereien), Hor. sat. 1, 5, 11: Graeci ea ...
mōnstrum , ī, n. (eig. monestrum v. moneo ... ... v. Klodius, Cic. – bimembri hoc m. puero comparo, Wunder, höchst seltsame Erscheinung, Iuven. – β) v. Tieren, wie von Seeungeheuern, v ...
admīrābilis , e, Adj. m. Compar. (admiror), ... ... admirabilior et melior, Plin. pan. – dah. = παράδοξος, befremdend, seltsam, paradox, haec παράδοξα illi, nos admirabilia dicamus, Cic.: u. ...
mōnstruōsus (mōnstrōsus), a, um (monstrum), I) widernatürlich, ... ... – illa monstruosissima bestia, v. Affen, Cic. – II) übtr., seltsam, wunderbar, abenteuerlich, monstruosus vitā scriptisque, Suet.: quid monstruosius? Augustin.