2. fētus (foetus), a, um (Partic. v. ... ... .: vulpes, Hor.: capra, pavo, Col. – b) v. Acker, seminibus iactis est ubi fotus ager, Ov. fast. 1, 662. – 2) ...
1. dē-sero , situm, ere, einsäen, desitis seminibus, Varro r. r. 1, 23, 6.
af-fatim (ad-fatim), Adv. (von ad u. ... ... Plaut.: aff. edi, bibi, lusi, Liv. Andr. fr.: aff. vesci seminibus, Cic.: aff. frumentum praebere, Sall.: aff. armare alqm alqā re, ...
alo , aluī, altum od. alitum, ere ( got. ... ... satis frigoris impatiens est, aegre alit terra, Mela: terra altius fossa generandis alendisque seminibus fecundior fit, Quint.: interiora alendis frugibus mitia, Curt.: eadem terra rhinocerotas alit ...
1. creo , āvī, ātum, āre (vgl. cresco, ... ... creari de nilo, Lucr. – im Passiv mit Abl. wodurch? seminibus quia certis quaeque creantur, Lucr. – m. ad u. Akk., ...
con-do , didī, ditum, ere, I) zusammentun = ... ... murmure condit, Lucan. 1, 606 sq. – b) übtr.: ut in seminibus vis inest earum rerum, quae ex iis progignuntur, sic in causis conditae sunt ...
augeo , auxī, auctum, ēre (got. bi-aukan, ... ... auget alitque, Lucr.: aër umorem colligens terram auget imbribus, Cic.: Aegyptus alendis augendisque seminibus ita gloriata est, ut etc., Plin. pan.: corpus augere volentibus (die ...
vario , āvī, ātum, āre (1. varius), I) tr. ... ... .: a) übh. (Ggstz. constare, unum esse u. dgl.): seminibus constant variantque figurā, Lucr.; u. so variantes formae, Lucr.: ostrea ...
rēfert , rētulit, rēferre, v. n. u. impers. ... ... heaut. 467: ohne vorherg. allg. Pronomen, tantum retulerit, ut in transferendis seminibus similem statum caeli locique observemus, Colum. 3, 9, 7. – m ...
glōrior , ātus sum, āri (gloria), sich einer ... ... b. Alex.: qui sordido vehiculo erubescit, pretioso gloriabitur, Sen.: Aegyptus alendis augendisque seminibus ita gloriata est, ut etc., rühmte sich des Gedeihens u. der Fruchtbarkeit ...
1. gravido , āvī, ātum, āre (gravidus), schwängern, ... ... fetu gravidatur, Apul. de mund. 9 G. – übtr., terra gravidata seminibus, geschwängert, befruchtet, Cic. de nat. deor. 2, 83.
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... metus disciplinam veterem continebat, Flor. – im Passiv, ut ceterae naturae suis seminibus gignuntur, augescunt, continentur, sic etc., Cic.: vis multā exercitatione continenda est, ...
fēcundus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... fecunda, Tac. – m. Dat. Gerund., terra alte effossa generandis alendisque seminibus ferecundior fit, Quint. – m. Abl., duplici fecunda consule mater, ...
vīndēmio , āvī, āre (vindemia), Weinlese halten od. ... ... de rubo vind. uvam, Vulg. Luc. 6, 44. – bildl., seminibus pietatis vind. utilissimum fructum, Cassiod. hist. eccl. 1, 7: im ...