seminudus

[2589] sēmi-nūdus, a, um, halbnackt, I) eig.: a) im allg., v. Pers., Liv. u.a.: corpus, Hieron. – subst., ille seminudus, Sen. ep. 62, 2, 3. – b) im weiteren Sinne, halbbloß = fast wehrlos, pedes prope seminudus, Liv. 31, 35, 6. – II) bildl.: sententiae, Fronto epist. ad Anton. imp. 1, 2. p. 96, 21 N.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2589.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: