Sēquana , ae, m., ein Hauptfluß Galliens, der nebst der Matrona die Grenze zwischen den Belgiern u. Kelten bildet, j. Seine, Caes. b. G. 1, 1, 2. Mela 3, 2, 4 (3. § 20). Plin. 4, ...
Calētī , ōrum, m. u. Calētēs , um, m., eine gallische Völkerschaft auf beiden Seiten des Flusses Sequana (Seine), in der Nähe des Meeres, in der h. Normandie, Form -eti, Caes. b. G. 2, 4, ...
Lexoviī , ōrum, m., eine Völkerschaft im lugdun. Gallien am Ausflusse des Sequana (Seine), deren Hauptstadt Noviomagus (j. Lisieux in der heutigen Normandie, Depart. du Calvados), Caes. b. G. 3, 9 u. 11 ö. ...
... Lande der Senonen, auf einer Insel des Sequana, Caes. b. G. 7, 58, 2; 7, 60, ... ... (in Handschrn. mit dem späteren, wahrsch. auf dem rechten Ufer des Sequana gegenüber von Metiosedum gelegenen Melodunum [jetzt Melun] verwechselt). ...
Lūtētia (Parīsiōrum) , ae, f., Stadt im lugdunens. Gallien, auf einer Insel des Flusses Sequana (Seine), j. Paris, Caes. b. G. 6, 3; 7, 57 sq. Amm. 15, 11, 3.
cōn-sīdo , sēdī, sessum, ere, sich niedersetzen, absol ... ... eum duum milium spatio, Caes.: ad ripas Rheni, Caes.: proiectā palude ad ripas Sequanae e regione Lutetiae contra Labieni castra, Caes.: haud procul inde ad confluentes in ...
pro-ficīscor , fectus sum, ficīscī (Inchoat. v. proficio), ... ... Corinthum, Ter.: Genabum, Lilybaeum, Caes.: Aegyptum, Cic.: a palude ad ripas Sequanae, Caes.: e Syria ad Italiam, Eutr.: ex Asia Romam versus, Cic.: ...