... Mart. 4, 64, 34. – poet. = setischer Wein, Setiner, Stat. silv. 2, 6, 90. – Dav. Sētīnus , a, um, setinisch, ager, Cic. ... ... Sētīnī, ōrum, m., die Einw. von Setia, die Setiner, Plin.
setim , n. indecl., Setim, eine oriental. Holzart, Vulg. exod. 25, 10.
sētius , s. 2. secus no. II.
Sētīnus , a, um, s. Sētia.
sētiger , s. saetiger.
setimus , s. septimus /.
sētinia cēpa , s. sētaniano. II.
cilliba , ae, f. (κιλλίβας, Tischgestell), der Speisetisch, Varr. LL. 5, 118: rund nach Paul. ex Fest. 43, 9.
horrēsco , horruī, ere (Inchoat. v. horreo), von ... ... starren, 1) eig.: brachia horrescunt villis, Ov.: h. setis, Ov.: seges (i.e. acies) horrescit ensibus strictis, Verg.: horrescit ...
in-cautus , a, um, PAdi., I) unbehutsam, unbedachtsam ... ... rusticus, Cic.: homo simplex et inc., Plin. ep.: ut praeparati incautos aggredi possetis Liv.: incautum crudeli morte sodalis excipit, Verg.: ut rebus secundis avidi, ita ...
hīrsūtus , a, um (Nbf. v. hīrtus), struppig ... ... supercilium, Verg.: comae, Ov. u. Curt.: crines, Ov.: hirsuta setis leonis vellera, Ov.: hirsuta barbis cutis, Prud.: hirsuti serrae dentes, Greg. ...
ad-operio , peruī, pertum, īre, bedecken, ( ... ... , zudecken, verhüllen, quiddam (ova) trito sale sex horis, Col.: pellem setis, Lact.: capite adoperto, Liv.: tellus marmore adoperta, Ov.: hiems adoperta gelu ...
Amasēnus , ī, m., Fluß in Latium, der in den Volskergebirgen entspringt, an Privernum vorbeiströmt, sich mit dem von Setia herabkommenden Ufens (j. Ufente) vereinigt und nur zum Teil das Meer ...
saetiger (sētiger), gera, gerum (saeta u. gero), Vorsten tragend, sus, Verg. u. Ov.: apri, Inscr.: pecus, Verg.: vestis, aus Ziegenhaaren, Paul. Nol. – subst., saetiger, gerī, m., der ...
2. cedo u. Plur. archaist. cette (ce ... ... Cic.: cedo igitur, quid faciam, Ter.: cedo, si vos in eo loco essetis, quid aliud fecissetis, Cato fr.: u. so cedo, si breve parvi sortita est lateris ...
septimus (septumus), a, um (septem), ... ... die septimi (septumi), Plaut. Pers. 260. – / Vulg. Nbf. setimus (wov. italien. settimo), Corp. inscr. Lat. 8, 9815 (wo setimo [sc. die] calendas Acustas [= Augustas]).
3. ne , als enklitisches Fragewort, wird dem Worte angehängt, ... ... etwa auch? Cic.: numquid est aliud? rectene interpretor sententiam tuam? Cic.: vitae censetisne habendam mihi aliquam esse rationem, Cic.: videtisne ut apud Homerum saepissime Nestor de ...
beo , āvī, ātum, āre (das Stammwort von benus, ... ... s. Ussing Plaut. asin. 330). – m. sachl. Obj., agrum Setinum, Titin. com. 120. – II) m. etw. beglücken, ...
1. ager , agrī, m. (griech. ἀγρός, gotisch ... ... und Bodens einer Staatsgemeinde, die Mark, das Gebiet, Setinus, Titin. fr. u. Cic.: Tusculanus, Veiens, Cic.: Helvetius, ...
verso (vorso), āvī, ātum, āre (verto), I) frequ. ... ... illuc pectore curas, Verg. – refl., huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, Cic.: in quo, utrum respondebo, verses te huc atque illuc necesse ...
Buchempfehlung
Therese gibt sich nach dem frühen Verfall ihrer Familie beliebigen Liebschaften hin, bekommt ungewollt einen Sohn, den sie in Pflege gibt. Als der später als junger Mann Geld von ihr fordert, kommt es zur Trgödie in diesem Beziehungsroman aus der versunkenen Welt des Fin de siècle.
226 Seiten, 8.80 Euro