Sicyōn , ōnis, m. u. f. (Σι ... ... Cic.: dies. subst. auch Sicyōnia, ōrum, n., Lucil. fr., Lucr. u.a. ... ... 3, 69. – spät. Nbf. Sicyona, wov. Akk. Sicyonam, Oros. 3, 23, 15.
Phlīūs , ūntis, Akk. ūnta, f. (Φλιοῦς), unabhängige Stadt im Peloponnes zwischen Sicyonia u. Argolis, treue Bundesgenossin von Sparta, Liv. 28, 7, 16. ...
Sicuōn , ōnis, f., s. Sicyōn.
Polyclītus (Polyclētus), ī, m. (Πολύκλειτος), ein berühmter griechischer Bildhauer und Künstler, aus Sicyon gebürtig, Zeitgenosse des Perikles, Form Polyclitus, Plin. 34, 55 sqq. ...
2. cum , Praep. m. Abl. (auf Inschrn. ... ... begabt, behaftet mit usw., α) v. leb. Wesen: cursitare cum Sicyoniis (in siz. Schuhen), Cornif. rhet.: cum pallio purpureo versabatur in ...
pōsco , popōscī, ere (statt *porc-sco zu pre ... ... γ) m. dopp. Acc.: tota milia decem me poposcit, Catull.: magistratum Sicyonium nummos poposcit, Cic.: quinque talenta poscit te mulier, Hor.: ferociter pro se ...
calceus (calcius), ī, m. (calx, Ferse), der ... ... fr.: calcei veteres, Quint.: calcei patricii, senatorum, equestres, Edict. Diocl.: calcei Sicyonii, von sämischem Leder, Cic.: calcei ex ligno facti, Paul. ex ...
cursito , āvī, āre (Intens. v. curso), oft ... ... – So nun insbes.: a) v. Wettlaufen: quomodo Ladas aut Boius Sicyonius cursitarint, Cornif. rhet. 4, 4. – b) v. Lauf der ...
at-tribuo (ad-tribuo), buī, būtum, ere, zuerteilen, ... ... avaritiam ipsius accidisset, Cic.: m. folg. quod (daß usw.), quod Sicyonii te laedunt, Catoni et eius aemulatori attribues Servilio, Cic.
honestus , a, um (honor), I) ehrenhaft, ansehnlich, ... ... equus ad speciem honestus, Apul. de deo Socr. 23: v. Lebl., Sicyonia honesta, Lucil. 1161: armamenta idonea ad usum et honesta ad contemplationem ( ...