Online-Bibliothek

cubo , buī, bitum, āre, auf ein Lager gelehnt-, gelagert ... ... ruhen, a) übh.: α) v. Menschen: cubans legere quaedam solebat, Suet.: ut etiam legationes audiret cubans, Suet. – supinum (auf dem ...

ut , urspr. Form utī , arch. utei, ... ... ego, iustitiam cole, Cic.: uti initium, sic finis est, Sall.: ut ille solebat, ita nunc mea repetet oratio populi origines, Sall.: non item in oratione ...

1. quī , quae , quod , I) Pron. interrog ... ... Erscheinung darstellen soll, deutsch da, da ja, recte Socrates exsecrari eum solebat, qui primus utilitatem a iure seiunxisset, Cic.: Caninius fuit mirificā vigilantiā, qui ...

2. cum , Praep. m. Abl. (auf Inschrn. ... ... Cornif. rhet.: cum pallio purpureo versabatur in conviviis, Cic.: cum tunica pulla sedere solebat et pallio, Cic.: cives Romanos cum mitella saepe vidimus, Cic.: cum purpurea ...

ōro , āvī, ātum, āre (ōs, oris), sich ... ... . in Luc. 6. § 19: idem (Christus) secessurus orandi gratiā, ut solebat, in montem, Lact. 4, 15, 20: Passiv unpers., oratur, ...

1. cum (altl. quom ), Coni. (ein ... ... comparare, Cic.: cum in communibus suggestis consistere non auderet, contionari ex turri alta solebat, Cic.: cum interemisset Clitum, vix a se manus continuit, Cic.: dah ...

2. dīco , dīxī, dictum, ere (indogerm. *deik, ... ... Ter.: aber ut A. Varius consessori (zu seinem Beisitzer) dicere solebat, Cic.: dicam nunc, laß dir nun sagen, Ov. – ut ...

imāgo , inis, f. (vgl. aemulus), das ... ... haec a te non multum abludit imago (Fabel von den Fröschen), Hor.: solebat Attalus hāc imagine uti: Vidisti aliquando canem etc., Sen. ep. 72, ...

iacto , āvī, ātum, āre (Intens. v. iacio), ... ... ) sich rühmen, prahlen, großtun, sich breit machen, quam se iactare solebat, Cic.: tribuniciis se actionibus, Liv.: hoc se, Varro fr.: se in ...

cingo , cīnxī, cīnctum, ere (vgl. κιγκλίς, das ... ... Zuhörer umringen, umstehen, non enim coronā consessus vester cinctus est, ut solebat, Cic. Mil. 1. – β) als Begleiter u. Beschützer jmds. ...

moene , is, n. (verw. mit munio), die ... ... vacua defensoribus moenia capere, Liv.: subruere cuniculo moenia, Liv.: sub ipsis Numantiae moenibus solebat mecum interdum eius modi aliquid conquirere, Cic. – übtr.: a) ...

soleo , solitus sum, ēre (viell. zu solum; vgl ... ... Lact. 1, 15, 2: ebenso ut antea (verst. fieri) solebat, Cic.: u. ut in terrore solet, Sall.: u. id ...

re-fero , rettulī, relātum, ferre, I) zurücktragen, zurückbringen ... ... , Cic.: capitum numerum ad alqm milium LIII, Caes.: nihil ad eum, ut solebat, referre coepit, teilte ihm nun nichts mehr mit, Iustin.: ad se ...

amīcus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... , Hor.: amicus patriae, amicus legibus, Treb. Poll.: non fortunae, sed hominibus solebat esse amicus, Nep.: ut ego amicior invenirer Phrygum et Cilicum aerariis quam nostro ...

1. indāgo , āvī, ātum, āre (ind[u] u. ... ... indir. Fragesatz, acutissime tota provincia, quid cuique esset necesse, indagare et odorari solebat, Cic.: Depon. Nbf., qui altius indagantur, negant hoc caelum ab ...

turris , is, f. (τύῤῥις, ... ... .: Maecenatiana, Suet.: Hannibal ad suam turrim pervenit, Liv.: contionari ex turri alta solebat, Cic. – 2) insbes.: a) im Kriege, der ...

1. crēbrō , Adv. m. Compar. crebrius, Superl. ... ... . creberrime commemorare alqd, Suet. u. Cic.: quod Thrasea cr. dicere solebat, Plin. ep.: is qui cr. dicat m. folg. Akk. u ...

retineo , tinuī, tentum, ēre (re u. teneo), I) zurückhalten, aufhalten, festhalten, A) eig.: 1) ... ... 5 (vgl. ibid. § 4): (Picus) ore suo volucres vagas retinere solebat, Ov. met. 14, 340.

vīcīnia , ae, f. (vicinus), die Nachbarschaft, ... ... , Liv.: funus laudet vicinia, Hor.: ne inquietaretur, viciniae silentium per milites indicere solebat, Suet. – II) bildl.: 1) die Nähe, ...

conquīro , quīsīvī, quīsītum, ere (con u. quaero), ... ... omnes artes ad alqm opprimendum, Tac. – omnia studiose contra sensus, Cic. – solebat mecum interdum eiusmodi aliquid conquirere, Cic. – / Zsgz. Perf.-Form ...