solido

[2709] solido, āvī, ātum, āre (solidus), dicht machen, I) eig.: u. übtr.: 1) eig.: a) dicht-, derb machen, locum fistucationibus, Vitr.: aream cretā, zukleiben, Verg.: aquam in saxum solidari (sich zu Stein verdichte) dicit, Chalcid. Tim. 323. – b) festmachen, befestigen, muros, Tac.: accessum urbis, Itin. Alex.: fistulas stanno, Plin.: arenae aggestu ad terrae speciem via solidata, Aur. Vict. – 2) übtr.: a) ganz machen, zusammenfügen, ossa fracta, Plin.: fracta, Plin. ep.: nervos incisos, Plin. – b) vollständig machen, Ps. Ascon. in Cic. II. Verr. 1, 36, 92. p. 185, 18 B. – II) bildl., befestigen, rem Romanam, Aur. Vict. de Caes. 33, 11: imperium Romanum tandem ex diuturna convulsione, Auct. inc. pan. Constant. 1, 3: illud constitutione, feststellen, Cod. Theod. 15, 9, 1: contra omnes tempestates et turbines saeculi immobili et inconcussā firmitate solidati, Cypr. de eccl. un. 1.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2709.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: