sōnārius , s. zōnārius.
persōnārius , iī, m. (persona) = προςωποποιός, der Maskenmacher, Gloss. III, 309, 19.
sēmisōnārius , iī (semi u. sona = zona), der Verfertiger der Halbgürtel (semicinctia), Plaut. aul. 516 Goetz.
zōnārius , a, um (zona), zum ... ... Gürtelmacher, Beutler, Lucil. 1057. Cic. Flacc. 17. – 2) sonārius geschr. (Demin. zu sona = zona), das Gürtelchen, Nov. com. 34; vgl. semisonarius = semizonarius, Plaut. aul. 516 G.
sēmizōnārius , iī, m., s. sēmisōnārius.
... ille Menalca‹, Verg.: sive mendaci lyrā voles sonari ›tu pudica etc.‹, Hor.: m. indir. Rede im Akk ... ... / a) Regelm. Formen: sonaverunt, Itala psalm. 45, 4: sonarit, Iuvenc. 4, 570: sonaverint, Tert. ad Scap. 3: sonaturum ...
1. obsōno (opsōno), āvī, ātum, āre (ὀψω ... ... tribus obsonatum est, Plaut.: vix drachumis est obsonatum decem, Ter.: iube de foro obsonarier (parag. Infin.), Plaut. Men. 209. – II) meton., ...