... (sordidus), schmutzig, unflätig, I) eig.: per plateas trahi sordidissime, Lampr. Heliog. 33, 7. – II) übtr.: 1) niedrig, gemein, loqui, Plaut.: sordidius natus, Tac. dial – 2) niedrig, niederträchtig, unanständig, ...
sē-grego , āvī, ātum, āre (grex), I) von ... ... . – II) übtr., übh. absondern, trennen, entfernen, grana sordidissimis putaminibus vestita curiosā manu, Petron.: ex hostium coacervatorum cumulis corpora suorum, Liv.: ...
māgnificus , a, um, Compar. māgnificentior , Superl. māgnificentissimus ... ... Entfalten des Reichtums großartig, prachtliebend, Nep.: praelauti magnificique (Ggstz. sordidi ac deparci), Suet.: in suppliciis deorum magnifici, domi parci, Sall.: facio ...
īnstitūtor , ōris, m. (instituo), I) der Errichter, Einrichter, Anleger usw., sordidissimorum artificiorum, Betreiber, Sen. de ben. 6, 17, 1 Haase (Gertz liest institores): materiae, Schöpfer, Lact: et hominis et universitatis ...
... verba, Quint.: homo sordido loco natus, Liv.: oratores sordidiores, artes sordidiores, Cic.: ut quisque sordidissimus videbitur, je niedriger in seinen ... ... schmählich, schimpflich, iste omnium turpissimus et sordidissimus, Cic.: multo homo sordidissimus, Cic. – sord. lucrum, Quint ...
nec u. neque , verbindende negative Partikeln, die von ... ... non etiam poëmata faciebat ex tempore, Suet.: neque non obsoleta quoque et maculantia ex sordidiore vulgi usu ponit, Gell. – d) daß neque od. nec ...
ars , tis, f. (vgl. artus, ūs, mhd ... ... artificum), die edleren Künste (Ggstz. artes sordidae od. quaestus illiberales et sordidi, die Künste, Arbeiten der Sklaven u. niedern Stände [opificum], Cic.: ...
piget , uit od. itum est, ēre, I) eig ... ... man schämte sich zu usw., Liv. 8, 2, 12: quod me nec sordidiora dicere honeste pigeret, Apul. apol. 34: m. Acc. u. ...
crēsco , crēvī, crētum, ere (Inchoat. zu creo), ... ... (v. röm. Volke), Flor.: quia Athenienses non, ut ceterae gentes, a sordidis initiis ad summa crevere, Iustin.: ceterum Saguntini in tantas brevi creverant opes seu ...
1. cultus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... ., Tibullus c., Ov.: turba cultior, das gebildetere Publikum (Ggstz. corona sordidior), Sen.: redire fere cultiores doctioresque, Gell.: hic fuit sermone cultissimus, Aur. ...
furfur , furis, m., I) der Balg, ... ... farina excreti, Col. 8, 4, 1: furfures increti (ungesiebte) ac sordidi multoque lapide salebrosi, Apul. met. 7, 15 extr.: furfuribus conspersus ( ...
maculo , āvī, ātum, āre (macula), I) gefleckt-, ... ... intr. fleckig sein, neque non obsoleta quoque et maculantia ex sordidiore vulgi usu ponit, veraltete u. verrostete Wörter, Gell. 16, 7, ...
alterno , āvi, ātum, āre (alternus), I) tr. etw ... ... Ov.: miscenda ista et alternanda sunt, solitudo et frequentia, Sen.: ex splendidis sordidisque alternata series, Sen.: per eadem tempora, quibus in Syria regni mutatio inter ...
quaestus , ūs, m. (quaero), I) das Suchen ... ... stabilissimusque, Cato: quaestus ac lucrum unius agri et unius anni, Cic.: illiberales et sordidi quaestus (Gewerbe) mercennariorum omnium, Cic.: quaestus magni atque uberes, Cic.: ...
strictus , a, um, PAdi. (v. stringo), ... ... 1. praef. § 23. – b) karg, stricti, avari, sordidi, Firm. math. 5, 2 in. – / Abl. Sing. Komparat ...
pullātus , a, um (3. pullus), schmutzig schwarz gekleidet, ... ... ., pullati, das gemeine Volk, der gemeine Mann, Suet.: verb. sordidi pullatique, Plin. ep. Vgl. übh. Spalding Quint. 2, 12, ...
obsolēsco , lēvī, ere (obs u. oleo), nach ... ... alienis umquam sordibus obsolescit, Cic.: cito gloria obsolescit in (gegenüber, vor) sordidis hostibus, Curt.: alia vetustate obsoleverunt, Liv.: obsolevit iam oratio, Cic.: vectigal ...